Τετάρτη 18 Ιουλίου 2007

Για γέλια



















Οι 4 γιοί

Τέσσερις άνδρες βρέθηκαν τυχαία σε ένα μπαρ και έπιασαν την κουβέντα για διάφορα θέματα. Σε μια στιγμή, ο ένας από αυτούς πηγαίνει στην τουαλέτα, ενώ οι υπόλοιποι συνεχίζαν τη συζήτηση τους, σχετικά με τα κατορθώματα των γιών τους. Ξεκινάει ο πρώτος...- Εμένα ο γιος μου ξεκίνησε καθαρίζοντας πατώματα στην αντιπροσωπεία της Mercedes στην Κηφισίας. Ανέβηκε σιγά σιγά όμως θέσεις, και τώρα είναι διευθυντής πωλήσεων. Μάλιστα, είναι τόσο καλός στη δουλειά του που έχει συνεχώς μπόνους. Να φανταστείτε χάρισε σε ένα φίλο του μια ολοκαίνουρια Mercedes.- Αυτό δεν είναι τίποτα, πετάγεται ο δεύτερος, εμένα ο γιος μου ξεκίνησε καθαρίζοντας πατώματα σε ένα μεσιτικό γραφείο. Ανέβηκε θέσεις όμως και τώρα είναι τόσο πλούσιος που αγόρασε και χάρισε σε ένα φίλο του ένα ολόκληρο σπίτι στην εξοχή.- Ολα αυτά τα ακούω βερεσέ, λέει και ο τρίτος. Ο γιος μου ξεκίνησε καθαρίζοντας πατώματα στην Σοφοκλέους. Με τον καιρό όμως ανέβηκε στην κλίμακα και πλέον είναι τόσο πλούσιος, ώστε χάρισε σε ένα φίλο του μετοχές αξίας 20 εκατομμυρίων.Εκείνη τη στιγμή, γυρνάει ο τέταρτος της παρέας, και οι υπόλοιποι του εξηγούν το θέμα συζήτησης.. και ρωτάνε και για τον δικό του γιο.Ο τύπος παίρνει περίλυπο ύφος και λέει...- Τι να σας πω ρε παιδιά... μια ζωή ο γιος μου κομμωτής ήταν. Και πρόσφατα υπέπεσε στην αντίληψή μου ότι είναι ομοφυλόφιλος. Και να ήταν κρυφός... να πάει στο διάολο... αλλάζει τους γκόμενους σαν τα σώβρακα... Η μόνη παρηγοριά είναι ότι έχει και τα τυχερά του. Οι τρεις τελευταίοι γκόμενοί του του χάρισαν μια Mercedes, ένα σπίτι και μετοχές αξίας 20 εκατομμυρίων δραχμών.



Η εκδίκηση της ξανθιάς

Ένας δικηγόρος και μια ξανθιά κάθονται δίπλα δίπλα στο αεροπλάνο κατά τη διάρκεια μιας πολύωρης πτήσης. Ο δικηγόρος γυρίζει και τη ρωτάει αν θα ήθελε να παίξει ένα παιχνίδι για να περάσει η ώρα. Η ξανθιά είναι κουρασμένη και αρνείται ευγενικά. Ο δικηγόρος επιμένει και της λέει ότι το παιχνίδι είναι πολύ απλό κι έχει πλάκα. Της λέει:"Θα σου κάνω ερωτήσεις και αν δεν ξέρεις την απάντηση,θα μου δώσεις κάποια λεφτά και το ίδιο θα κάνω κι εγώ αν δεν απαντήσω σε μια δική σου ερώτηση."Η ξανθιά τον κοιτάει κουρασμένα και του ξαναλέει ότι δεν την ενδιαφέρει. Ο δικηγόρος το ξανασκέφτεται και της κάνει άλλη προσφορά:"Λοιπόν,να σου προτείνω κάτι άλλο. Αν δεν ξέρεις εσύ την απάντηση θα μου δώσεις 5 ευρώ και αν δεν την ξέρω εγώ θα σου δώσω 500 ευρώ."Η ξανθιά το ξανασκέφτεται και τελικά συμφωνεί να παίξει. Ο δικηγόρος τη ρωτάει:"Ποια είναι η απόσταση μεταξύ της γης και της σελήνης;".Η ξανθιά τον κοιτάει και χωρίς να του πει κουβέντα, ανοίγει το πορτοφόλι της και του δίνει 5 ευρώ. Ο δικηγόρος χαμογελάει και παίρνει τα λεφτά. Τώρα είναι η σειρά της ξανθιάς. Τον ρωτάει λοιπόν:"Τι είναι αυτό που ανεβαίνει το βουνό με 3 πόδια και το κατεβαίνει με 4 πόδια;".Ο δικηγόρος την κοιτάζει απορημένος. Βγάζει το laptop από την τσάντα του και ψάχνει όλα τα αρχεία του. Θυμωμένος που δε βρίσκει την απάντηση στέλνει e-mail σε όλους τους φίλους του μήπως και πάρει απάντηση. Μάταια όμως γιατί κανένας δε γνωρίζει. Μετά από καμιά ώρα που ψάχνει για την απάντηση, ανοίγει το πορτοφόλι του και δίνει στην ξανθιά 500 ευρώ. Εκείνη τα παίρνει και γυρίζει δίπλα να κοιμηθεί. Ο δικηγόρος φανερά εκνευρισμένος, τη σκουντάει και τη ρωτάει:"Λοιπόν,τι είναι αυτό που ανεβαίνει το βουνό με 3 πόδια και το κατεβαίνει με 4 πόδια;".Η ξανθιά τον ξανακοιτάει και χωρίς να του πει κουβέντα, ανοίγει το πορτοφόλι της και του ξαναδίνει 5 ευρώ και ξαναπέφτει για ύπνο...

Ο ναυαγός

Ήταν ένας ναυαγός σ'ένα νησί επί πολλά χρόνια μόνος του. Επιβίωνε βράζοντας νερό, με μπανάνες, καρύδες κανα ψάρι κλπ...Μια μέρα καθώς καθόταν και χάζευε τον ωκεανό παρατηρεί κάτι μπουρμπουλίθρες κοντά στη ακτή. Οι μπουρμπουλίθρες πλησίαζαν προς το μέρος του και γίνονταν όλο και περισσότερες! Ξάφνου, προβάλλει μία θεσπέσια θηλυκή φιγούρα με στολή δύτη! Με μία κίνηση slow-motion-a-la-Hollywood βγάζει την κουκούλα και τη μάσκα αποκαλύπτοντας το ονειρεμένο της πρόσωπο. Ο ναυαγός είχε μείνει με το στόμα ανοιχτό!Η γκόμενα αρχίζει να κινείται προς το μέρος του με εμφανώς σεξουαλικές διαθέσεις, συνάμενη κουνάμενη... Ανοίγοντας αργά και βασανιστικά το φερμουάρ της στολής της, κοιτάει με λάγνο βλέμμα τον ναυαγό του λέει:- Ναυαγέ, από πότε έχεις να καπνίσεις ένα καλό τσιγαράκι;- Ουου, θα'ναι και 5 χρόνια, απαντάει εκείνος.Βγάζει η γκόμενα ένα πακέτο Camel μέσα απ'τη στολή της και του το πετάει! Κατεβάζοντας το φερμουάρ ακόμα χαμηλότερα, λίγο πιο κάτω από το στήθος, και κάνοντας το λάγνο βλέμμα ακόμα πιο έντονο του λέει:- Ναυαγέ, από πότε έχεις να πιείς ένα καλό ουισκάκι 15 ετών;- Ουου, θα είναι και 7 χρόνια!Με μια κίνηση, η γκόμενα βγάζει ένα Dimple από τη στολή της και του το πετάει! Έχοντας πλέον κατεβάσει το φερμουάρ μέχρι τον αφαλό, κοιτάει το ναυαγό στα μάτια και όλο νόημα του λέει:- Ναυαγέ, από πότε έχεις να... περάσεις καλά...;Αυτός γουρλώνει τα μάτια του και χωρίς να μπορεί να πιστέψει στα αυτιά του για την τύχη του, της απαντάει με δάκρυα χαράς στα μάτια:- Αν μου πεις ότι έχεις και Game Boy εκεί μέσα, θα πεθάνω!!!

Στο δικαστήριο

Ο δικαστής προς την ηλικιωμένη κυρία- Σας παρακαλώ, μπορείτε να μας πείτε την ηλικία σας;- Φυσικά, κύριε δικαστά, είμαι 91 ετών.- Μπορείτε να μας πείτε με ηρεμία τι σας συνέβη;- Καθόμουνα σε μια καρέκλα, στο πεζοδρόμιο, μπροστά στο σπίτι μου, ήταν ένα ανοιξιάτικο απόγευμα, έκανε ωραίο καιρό. Ένας νεαρός ήρθε και κάθισε δίπλα μου…- Τον γνωρίζατε;- Όχι, αλλά μου φάνηκε συμπαθητικός.- Μετά, τι έγινε;- Άρχισε να μου χαϊδεύει το μπούτι.- Και εσείς τον σταματήσατε;- Όχι, κύριε δικαστά.- Γιατί, όχι;- Ε, να, ήταν ευχάριστο. Από τότε που πέθανε ο μακαρίτης ο άντρας μου, εδώ και τριάντα χρόνια, κανένας δεν μου είχε κάνει τέτοια χειρονομία.- Μετά;- Μετά άρχισε να μου χαϊδεύει το στήθος.- Τού ζητήσατε να σταματήσει;- Όχι.- Γιατί, όχι;- Να, κύριε δικαστά, αυτά τα ερεθιστικά χάδια σαν να μου έδωσαν νέα ζωή, χρόνια είχα να νοιώσω έτσι.- Μετά;- Νοιώθοντας λοιπόν πολύ σέξι, άνοιξα τα γέρικα μπούτια μου και του είπα: Νεαρέ, πάρε με, κάνε με δική σου!- Και αυτός τι έκανε, σας έκανε δική του;- Κάθε άλλο! άρχισε να φωνάζει Πρωταπριλιά! Πρωταπριλιά! χαχανίζοντας και τότε πήγα μέσα, πήρα το περίστροφο του άντρα μου και το καθάρισα το καθίκι!

Ψυχολογικό τεστ

Το μπαράκι είναι τίγκα Σάββατο βράδυ. Καθισμένος σε ένα από τα τραπέζια, ένας ντροπαλός νεαρός πίνει το ένα ουίσκι πάνω στ' άλλο για να πάρει θάρρος και ψάχνει με το λιγούρικο περισκοπικό του μάτι για τίποτα καλό και μόνο του. Πραγματικά μετά από λίγο, νάσου η δίμετρη γυναικάρα, πλησιάζει με αργό λικνιζόμενο βήμα στο μπαρ και κάθεται αισθησιακά σε ένα σκαμνί αποκαλύπτοντας δυο θεσπέσια ατέλειωτα πόδια. Ο νεαρός κατεβάσει άλλο ένα ουίσκι και μαζεύοντας όλο του το θάρρος σηκώνεται, την πλησιάζει και της λέει χαμηλόφωνα με ένα αμήχανο χαμόγελο:- Θα σας πείραζε να συζητούσαμε λιγάκι;- ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΚΑΤΣΩ ΝΑ ΜΕ ΠΗ**Ξ**Σ!, του απαντάει ξαφνικά αυτή, με όση δύναμη είχε η φωνή της.Όλοι μέσα στο μπαρ, γύρισαν και κοίταξαν προς το μέρος τους με ειρωνικά χαμόγελα, ενώ ακούστηκε ένα γενικότερο σούσουρο. Ο νεαρός ήτανε να ανοίξει η γη να τον καταπιεί. Μάζεψε τα βρεγμένα του, έβαλε την ουρά κάτω από τα σκέλια και γύρισε και λούφαξε αμίλητος στη θέση του. Μετά από λίγα λεπτά τον πλησιάζει η κοπέλα και του λέει χαμογελαστά:- Με συγχωρείς που προηγουμένως φέρθηκα έτσι. Είμαι φοιτήτρια της ψυχολογίας και κάνω ένα πείραμα για να παρατηρήσω πώς συμπεριφέρεται κανείς όταν βρεθεί σε δύσκολη και ενοχλητική θέση.Ο νεαρός σηκώνει το κεφάλι του, τη κοιτάει και της λέει:- ΤΙ ΕΝΝΟΕΙΣ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙΣ 3.000 € ??? με όλη τη δύναμη της φωνής του.

Τύψεις ενός γιατρού

Ο γιατρός πέρασε μια σεξουαλική περιπέτεια με ασθενή του και αισθανόταν ένοχος. Μια οι τύψεις, μια οι λογισμοί περί επαγγελματικής δεοντολογίας… Όσο κι αν προσπαθούσε να το ξεπεράσει, δεν μπορούσε. Η ενοχή και το αίσθημα προδοσίας ήταν ακατανίκητα.Μια εσωτερική φωνή προσπαθούσε να τον παρηγορήσει:- Γιάννη, μην σκας ρε παιδί μου. Ούτε ο πρώτος, ούτε κι ο τελευταίος γιατρός είσαι που κοιμήθηκε με ασθενή του. Έτσι κι αλλιώς τώρα δεν έχεις και κανένα δεσμό, είσαι μόνος… Ας πάει στο καλό.Αλλά αμέσως μια φοβερή φωνή τον ξανάφερνε στην ζοφερή πραγματικότητα και του ψιθύριζε:- Γιάννη, είσαι κτηνίατρος όμως...



Τα ζάρια

Δύο κρουπιέρηδες κάθονται βαριεστημένα στη μπαρμπουτιέρα του καζίνο.Ξαφνικά εισβάλλει μια ιδιαίτερα ελκυστική ξανθιά και ποντάρει 20.000 δολάρια σε μια ζαριά λέγοντας: «Ελπίζω να μη σας πειράζει, αλλά αισθάνομαι πολύ τυχερή όταν παίζω γυμνή».Με αυτά τα λόγια, ξεκουμπώνει το φερμουάρ, βγάζει φόρεμα και εσώρουχα, ρίχνει το ζάρι και φωνάζει: «Έλα μωρό μου, η μαμά χρειάζεται καινούρια ρούχα!».Κοιτάει με αγωνία και μόλις το ζάρι σταματά, αρχίζει να χοροπηδάει πάνω κάτω ουρλιάζοντας: «ΝΑΙ, ΝΑΙ, ΝΑΙ ΚΕΡΔΙΣΑΑΑΑΑΑΑΑ !!!»Αγκαλιάζει έναν-έναν τους κρουπιέρηδες, παίρνει τα κέρδη και τα ρούχα της και εξαφανίζεται. Οι τύποι κοιτάζονταν αποσβολωμένοι. Τελικά ο ένας ρωτάει:-Είδες τι ζαριά έφερε;-Δεν ξέρω, νόμιζα ότι έβλεπες εσύ!ΗΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ: Δεν είναι χαζές όλες οι ξανθιές. Όλοι οι άνδρες, όμως, είναι ίδιοι


Στις πύλες του Παραδείσου…

Κάποια μέρα, τρεις άντρες στεκόντουσαν στην ουρά μπροστά από το γραφείο του Αγ. Πέτρου. Ήταν μία ιδιαίτερα δύσκολη μέρα για τον Αγ. Πέτρο, μιας και τη συγκεκριμένη μέρα είχε πολύ δουλειά το "κατάστημα". Έτσι, στον πρώτο από τους τρεις ο οποίος φορούσε κουστούμι, ο Αγ. Πέτρος αναγκάστηκε να πει:- Ξέρεις, ο παράδεισος κοντεύει να γεμίσει σήμερα, και μου ζητήθηκε να βάλω μέσα μόνο όσους είχαν φρικτό θάνατο. Για πες μου λοιπόν για το δικό σου.Ο άντρας, παίρνει μία βαθιά ανάσα και αρχίζει να εξιστορεί...- Για ένα χρονικό διάστημα, υποψιαζόμουν ότι η γυναίκα μου με απατούσε. Έτσι, μία μέρα αποφάσισα να γυρίσω νωρίτερα σπίτι για να την πιάσω στα πράσα. Μόλις έφτασα στο διαμέρισμά μου, στον 25ο όροφο, άρχισα να ψάνω το σπίτι, μιας και ήμουν σίγουρος ότι κάτι ύποπτο συμβαίνει. Παρ'όλα αυτά σε καμία από τις συνηθισμένες κρυψώνες δεν βρήκα τίποτα. Τελικά βγήκα στο μπαλκόνι και όπως ήταν αναμενόμενο, είδα έναν άντρα κρεμασμένο από το κάγκελο να αιωρείται 25 ορόφους πάνω από τη γη. Χωρίς να το καλοσκεφτώ, και μέσα σε μεγάλο θυμό, άρχισα να τον χτυπάω με μανία, αλλά ο μπάσταρδος δεν έπεφτε με τίποτα. Έτσι, επέστρεψα στο διαμέρισμα και πήρα ένα σφυρί, με το οποίο άρχισα να του χτυπάω τα δάχτυλα. Σε κάποια στιγμή δεν άντεξε τον πόνο και έπεσε. Παρόλα αυτά, στάθηκε τυχερός γιατί έπεσε στους θάμνους και απλά ζαλίστηκε. Χωρίς να μπορώ πλέον να συγκρατήσω το θυμό μου, έτρεξα στην κουζίνα και άρπαξα το ψυγείο. Και έτσι όπως ήταν ζαλισμένος, του το πέταξα από τον 25ο όροφο στο κεφάλι, σκοτώνοντάς τον ακαριαία. Όλη αυτή η ένταση και ο θυμός με καταβάλλανε και εκείνη τη στιγμή έπαθα καρδιακή προσβολή και πέθανα εκεί στο μπαλκόνι.- Χμ.. αρκετά άσχημη μέρα.. αρκετά φρικτός θάνατος, είπε ο Αγ. Πέτρος και τον άφησε να περάσει στον παράδεισο.Έρχεται η σειρά του δεύτερου ο οποίος φοράει φόρμα γυμναστικής. Εν συντομία, ο Αγ. Πέτρος εξηγεί και σε αυτόν τις συνθήκες που επικρατούν και του ζητάει να του πει τη δικιά του ιστορία. Έτσι ο τύπος παίρνει και αυτός μια βαθιά ανάσα και αρχίζει...- Ήταν μία πολύ παράξενη μέρα. Βλέπετε, έμενα στον 26ο όροφο μιας πολυκατοικίας και κάθε μέρα έβγαινα στο μπαλκόνι για γυμναστική. Εκείνη τη μέρα παραπάτησα και έπεσα από το μπαλκόνι. Για καλή μου τύχη, κατάφερα να πιαστώ από το κάγκελο του μπαλκονιού του από κάτω ορόφου. Ήξερα ότι αν δεν ερχόταν κάποιος να με βοηθήσει, δεν θα άντεχα για πολύ. Σε κάποια στιγμή είδα έναν άντρα να τρέχει κατά πάνω μου και σκέφτηκα ότι ευτυχώς είχα σωθεί, μέχρι που ο άντρας άρχισε να με χτυπάει ανελέητα. Κρατήθηκα όσο καλύτερα μπορούσα, αλλά τότε μπήκε μέσα και γύρισε κρατώντας στα χέρια του ένα σφυρί με το οποίο άρχισε να μου χτυπάει τα δάχτυλα. Ο πόνος ήταν ανυπόφορος, έτσι άφησα τα χέρια μου. Για μια φορά ακόμα στάθηκα τυχερός, και έπεσα στους θάμνους. Μόλις συνήλθα από την πτώση, πριν προλάβω να σκεφτώ τι ακριβώς είχε γίνει, ένα ψυγείο έπεσε από τον ουρανό πάνω μου και.. να ʽμαι...- Χμ, πολύ φρικτός ο θάνατός σου, του απαντάει ο Αγ. Πέτρος και χωρίς δεύτερη σκέψη τον βάζει μέσα στον παράδεισο.Σε κάποια στιγμή έρχεται και ο τρίτος ο οποίος είναι εντελώς γυμνός. Ο Αγ. Πέτρος ζητάει και από αυτόν να του εξιστορήσει τον θάνατό του για τους προαναφερθείς λόγους. Και εκείνος του λέει...- Δεν είμαι σίγουρος.. το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι όμως είναι ότι κρύφτηκα στο ψυγείο...

Δεν υπάρχουν σχόλια: