Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2011

Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011

52o ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Μέρα δεύτερη






Επίσης είδαμε και τη νέα ταινία του Κώστα Καπακα με τίτλο Magic hour που ουσιαστικά πρόκειται για  ένα road movie ελληνικών προδιαγραφών,  κομμένο και ραμμένο πάνω στον πρωταγωνιστή του , τον φίλο μου τον Ρενο Χαραλαμπίδη  που για μια φορά ακόμα περιπλανείται μ ένα φέρετρο. Η ταινία διαθέτη καλές στιγμές με έξυπνο χιούμορ και βλέπετε ευχάριστα απ τιον καθένα παρ όλο τον αργό ρυθμό της  διαθέτει 








52o ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Μέρα δεύτερη


Michael ( Αυστρία)

Του Markus Schleinzer

Η πρώτη κινηματογραφική δουλειά του μαθητή του  Michael Haneke  που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων στο τελευταίο φεστιβάλ των Καννων . Πρόκειται για ένα εντελώς αρρωστημένο σενάριο όπου απλά η κάμερα παρακολουθεί έναν καθημερινό άνθρωπο , δημόσιο υπάλληλο που κάνει τα ψώνια του , πάει στο γραφείο του , κάνει σκι με τους φίλους του και επιστρέφει σπίτι του για να ικανοποιήσει τις σεξουαλικές του ορέξεις  μ ένα 8χρονο αγοράκι που έχει κλειδωμένο στο υπόγειο του . Τόσο απλά .  Η ταινία σοκάρει όντως όχι οπτικά αφού δεν έχει καμιά προκλητική σκηνή αν εξαιρέσεις μια  όπου ο πρωταγωνιστής βγάζει  στο τραπέζι το γεννητικό του όργανο απέναντι απ το παιδί κάτι που ο ίδιος ο πρωταγωνιστής είπε πως ήταν μοντάζ,  αλλά απ την ίδια της την ιδέα  .   Αυτό που δεν μπορεί  ν αντέξει ο θεατής είναι  έναν παιδεραστή  που κάνει μια φυσιολογική ζωή , που έχει συναισθήματα , που μπορεί να είναι ο άνθρωπος της διπλανής μας  πόρτας.


 

52o ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Μέρα δεύτερη

Μέρα δεύτερη ( Σάββατο)  
Το πρωί είχαμε την καθιερωμένη συνέντευξη τύπου του Alexander Payne . Ο σκηνοθέτης φανερά συγκινημένος που βρήκατε και πάλι στην πατρίδα του δήλωσε μεταξύ άλλων  πως  επιθυμία του είναι κάποια στιγμή να κάνει μια Ελληνική ταινία για τους έλληνες.

Superclasico  (Δανία )

Του Ole Christian Madsen  

Ο Madsen είναι ένας εκ των τιμώμενων δημιουργών του 52ου  φεστιβάλ  καθώς  θα προβληθούν  σ αυτό όλες του οι ταινίες . Ταλαντούχος και με σημαντικές δουλειές στην καριέρα του αποτελεί τον νέο κινηματογραφικό εκπρόσωπο  της χώρας του ανέδειξε τον Lars Von Trier  αλλά  και τον Thomas Vinterberg.  


Ο Κριστιαν διατηρεί κάβα ποτών αλλά οι δουλειές δεν πάνε καθόλου καλά . Το ίδιο άσχημα όμως εξελίσσεται και η υπόλοιπη ζωή του . Η Γυναίκα του τον εγκατέλειψε για τα μάτια ενός πετυχημένου ποδοσφαιριστή που ζει στην Αργεντινή . Ο Κριστιαν μαζί με τον 17χρονο γιο του  θα ταξιδέψει μέχρι το Μπουένος Αιρες  όπου υποτίθεται θα έπαιρνε την υπογραφή της γυναίκας του για το διαζύγιο . Στην πραγματικότητα όμως  αυτό που  θέλει είναι να την κερδίσει ξανά .  Ουσιαστικά πρόκειται για μια κωμωδία άρτια δουλεμένη απ όλες τις απόψεις 


 




52o ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Η Ταινία της έναρξης


Η Ταινία της έναρξης 

Descendants

Πρόκειται για ένα δράμα  με αρκετές πινελιές χιούμορ κάτι που  έγινε εξεπιτούτου απ τον  δημιουργό της   με σκοπό να αποφύγει το μελόδραμα και το βαρύ κλίμα . Ο ρυθμός της ταινίας είναι αυτός που είδαμε και στο About Schmidt και στο Sideways .  Ο George Clooney σ έναν πολύ καλό ρόλο που ίσως τον φέρει και στις υποψηφιότητες των Oscar . Καλή ερμηνεία έχουμε όμως και απ την πιτσιρίκα  Sjailene Woodletd που υποδύεται την μεγάλη και ατίθαση κόρη του κεντρικού ήρωα. Η ταινία γυρισμένη εξολοκλήρου στην Χαβάη μας αφηγείται την ιστορία ενός πατέρα  δυο ανήλικων  κοριτσιών που μαθαίνει πως η  γυναίκα του που βρίσκεται σε κόμμα  στο νοσοκομείο έπειτα από ένα ατύχημα τον απατούσε με κάποιος κτηματομεσίτη. Με τη βοήθεια της μεγάλης του κόρης  θα προσπαθήσει να συναντήσει τον άνθρωπο που  αγάπησε η γυναίκα του .

 

Μια ιστορία αρκετά ενδιαφέρουσα και καλοδουλεμένη που όμως στερείται κάποιας  μεγάλης δυνατής σκηνής και κορύφωσης  που μάταια περίμενα καθ όλη τη διάρκεια της .  



52o ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Μέρα πρώτη


Μέρα πρώτη ( Παρασκευή ) 


Η Πρώτη μέρα του φετινού φεστιβάλ περιελάμβανε  την τελετή  και την ταινια έναρξης , την νέα ταινία του ελληνικής καταγωγής 
Alexander Payne ¨The Descendants¨ ( Οι απόγονοι) . 

Η προσέλευση του κοινού ήταν ελαφρός μικρότερη από άλλες χρονιές και φυσικά στην τελετή έναρξης δεν παραβρέθηκαν βαρύγδουπα πολιτικά πρόσωπα . Στη σκηνή αρχικά ανέβηκε ένα κουαρτέτο με φωνητικά και έπαιξαν ένα μουσικό θέμα . Ακολούθησε ο λόγος του Διευθυντή του φεστιβάλ Δημήτρη ΕΪπίδη  που παρέμεινε σε πολύ χαμηλούς τόνους χωρίς πολιτικά σχόλια  και εντάσεις  όπως και ο λόγος του προέδρου του φεστιβάλ και Δήμαρχου Θεσσαλονίκης που ακολούθησε  , Γιάννη Μπουτάρη. Στη συνεχεία ανέβηκε ο τιμώμενος σκηνοθέτης  της βραδιάς  Alexander Payne ο οποίος εξέφρασε την συγκίνηση του που  επιστρέφει στη χώρα του και προβολή τη νέα του ταινία σ αυτή . Μάλιστα μεγάλο μέρος του λόγου του ήταν τα ελληνικά . 


Ακολούθησε το καθιερωμένο  παρτυ στη αποθήκη Γ στο λιμάνι μέχρι τις πρωινές ώρες . 


video  kulturosupa

Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011

PARANORMAL ACTIVITY 3



ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ
PARANORMAL ACTIVITY 3
Χώρα : ΗΠΑ
Έτος: 2011
Σενάριο -  Σκηνοθεσία : Άριελ Σούλμαν, Χένρι Τζουστ
Πρωταγωνιστούν :  Κέιτι Φέδερστοουν, Σπραγκ Γκρέιντεν, Λόρεν Μπρίτνερ,

Η ταινία που ουσιαστικά είναι ένα πρικουελ του πρώτου της σειράς , επιχειρεί να ρίξει φως στο μυστήριο των προκατόχων της μεταφέροντας μας στο 1988 και στο σπίτι μιας τυπικής αμερικανικής οικογένειας  . Η μια εκ των δυο μικρών κοριτσιών της οικογενείας διαθέτη την ικανότητα να επικοινωνεί με κάποιο φάντασμα ονόματι Τομπι. Το σπίτι θα γεμίσει με κάμερες  , η μια τοποθετημένη πολύ έξυπνα σ έναν ανεμιστήρα κάτι που θα εντυπωσιάσει το θεατή.  Αν και το κακό πνεύμα του Τομπι δεν παίρνει καμία μορφή καθ όλη τι διάρκεια της ταινίας , αυτή καταφέρνει να μας τρομάξει ουσιαστικά με το τίποτα  , η σχεδόν με το τίποτα αφού ο ήχος είναι τόσο επιβλητικός και παρ όλο που αναμένεις κάθε στίμη να συμβεί το απρόοπτο , όταν αυτό συμβαίνει σε βρίσκει εντελώς απροετοίμαστο. Με λίγα λόγια η ταινία είναι σαφώς καλύτερη και ¨εξυπνότερη¨  απ τις άλλες δυο και τρομάζει το θεατή αρκετά αν και καθυστέρει δραματικά μέχρι να το κάνει αυτό. Απομένει τώρα ν αποφασίσω αν ήταν τελικά καλύτερη  η λιγότερο κακή από τις άλλες  



Κ.Ποτακιδης 

Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2011

Μια φράξια Πολιτισμού


Clip Art Radio 

Μια φράξια Πολιτισμού 
www.clipartradio.gr/v2



«MΟΛΙΣ ΞΥΠΝΗΣΑ» ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ
«ΤΕΧΝΗΕΝΤΩΣ» ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΖΕΝΑΚΟΣ
«025» ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΡΑΝΟΥΔΑΚΗΣ
«TA ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΑΞΕΙ» ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ,
«EΛΑ ΣΤΟΝ ΘΕΙΟ» ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΥΛΙΚΑΚΟΣ
«ΣΤΑ ΚΡΥΑ ΤΟΥ ΛΟΥΤΡΟΥ» ΒΑΡΟΝΟΣ ΟΡΣΟΝ 
«ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΕΚΤΟΣ ΓΡΑΦΕΙΟΥ» Bill Hunchback 
«BRAINESSANCE» ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΑΜΠΟΣ
«ΕΚΤΟΣ ΟΡΙΩΝ ραδιοφώνου» ΚΩΣΤΑΣ ΠΟΤΑΚΙΔΗΣ
«Οn The Road» ΚΩΣΤΑΣ ΧΟΥΒΑΡΔΑΣ
«Strictly Weird Tales» Ορέστεια
«Darling». Έλενα Τριαντάφυλλου
«ΤΙ ΕΙΧΑΜΕ ΤΙ ΧΑΣΑΜΕ» Σπύρος Χήρας
«Countdown to Zero» Γρηγόρης Κοσσυβάκης
«ΛΕΥΚΟΣ ΠΥΡΓΟΣ» Άκης Καπράνος
«So many morning After» Dana Nuanc
«Εδώ ΓΑΙΑ» Zareen 
«Route 66» Φίλιππος Χρυσόπουλος
«ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΟΚ» Θόδωρος Γιαχουστίδης
«Ένα Υπέροχο Εμβρυακό Ταξίδι» BILL HUNCHBACK 
«ΠΙΡΑΝΧΑΣ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ» / ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΟΥΛΙΑΣ
«ΤΗΕ GOST» ΤΑΣΟΣ ΠΛΟΥΜΗΣ
«A FISTFULL OF VINYLS». Μανόλης Χρυσάνθου
«Faraway, so close» ΡΟΗ ΑΡΓΥΡΗ
«ΚΛΑΡΙΝΑ ΜΠΟΥΡΑΝΑ» ΤΑΣΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ
«Three Legged Dog» ΠΑΝΟΣ ΤΡΑΓΟΣ
« MUSIC SPEAKS LOUDER THAN WORDS» EYH TASAKOY .
«MUSICAL COMMUNION» Constantine Kyrtsis
«Floating in Space»
ΡΟΥΜΠΙΝΗ ΝΑΤΣΗ
«BORDERLIFE»
ΜΑΝΟΣ ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ
«Salonique Uber Realism» Tellos Filis
« F(reaking)_Rock Show!!!»
Άννα Δήμου
«A FISTFULL OF VINYLS».
Μανόλης Χρυσάνθου
«
Ο ΠΥΡΓΟΣ ΤΟΥ ΑΙΦΕΛ» Bill Hunchback




34 εκπομπές
30 συνεργατες
12 ωρες καθημερινου ζωντανου προγραμματος


Αυτό δεν είναι ένα ακομη web radioΕίναι φράξια πολιτισμού !!!
Και δεν σταματαμε εδώ
Ενάντια στη κρίσηΚόντρα στη μελαγχολίαΞορκίζουμε την αρνητικη ατμόσφαιραΜε το πιο ξεφρενο party
Παρασκευή 21 Οκτώβριου 2011 στον ΚεραμεικόROOTS coctail bar,1 Keleou & Konstantinoupoleos street,KERAMEIKOSTel. 2114035649Door open at 10.30 p.m. ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΚΕΙ!!!www.clipartradio.gr

ΕΚΤΟΣ ΟΡΙΩΝ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟΥ


Θυμάμαι το ραδιόφωνο πριν πολλά χρόνια τότε που η τηλεόραση  στη χώρα μας αριθμούσε 2 κανάλια ΕΡΤ – ΥΕΝΕΔ  και αυτά  εκπέμπανε το πολύ 10 ώρες τη μέρα. Θυμάμαι το ραδιόφωνο ως  τη μοναδική μου συντροφιά  τα βράδια  πριν πέσω για ύπνο .  Ένα  ραδιόφωνο εντελώς διαφορετικό απ τη σημερινή του μορφή . Ένα ραδιόφωνο  με επιλεγμένη μουσική , με σκοπό την ενημέρωση . Ένα εικονικό αόρατο παράθυρο στον κόσμο . Ένας δίαυλος μεταφοράς συναισθημάτων . Ατελείωτες ώρες  με κολλημένο το τραντζιστορακι μάρκας Sanyo  στ αφτί να πλάθω εικόνες  . Εικόνες μαγικές , ταξιδιάρικες  , μελαγχολικές . Εικόνες  πλασμένες αρμονικά  στημένες η μια δίπλα στην άλλη να συνθέτουν ένα παζλ οραματισμού  για το μέλλον που έρχεται .  Ένα μέλλον που δυστυχώς  σήμερα απέχει κατά πολύ από αυτό που κάποτε φανταζόμασταν . 

Το Ραδιόφωνο , το φιλαράκι μου αυτό μεταλλάχθηκε . Γιγαντώθηκε  και μετατράπηκε σε μια τερατόμορφη  μηχανή κοπής χρήματος . Πλέον δεν υπάρχουν περιθώρια για  εικόνες . Η μαγεία έχει χαθεί παντελώς . Η μουσική  εξυπηρετεί συμφέροντα εταιριών , οι ραδιοφωνικοί παραγωγοί  όλοι βγαλμένοι απ το ίδιο καλούπι χωρίς ίχνος  προσωπικής  άποψης και επιλογής να οδηγούν το πολυτελές πλέον ραδιόφωνο πάνω στις ράγες που χάραξαν γι αυτό  τεχνοκράτες και ΕΣΟΥΡΟΥ . Το θηρίο όμως αυτό κάποια στιγμή θα σπάσει τις αλυσίδες του και. Θ’ αυτοκαταστραφεί σαν τα γκατζετακια του  Ethan Hunt  στο Mission Impossible, κι  αυτό γιατί έχει μάθει να τρέφεται απ το χρήμα και όχι απ το μεράκι και την αγάπη  του ιδίου και των ακροατών του . 

Και τώρα που το χρήμα  στερεύει, το μόνο που θα του απομένει  για να τραφεί θα είναι οι σάρκες του.. 

Μοναδική σανίδα σωτηρίας  φαντάζει να είναι οι ερασιτέχνες που τρέφουν ακόμα  και σήμερα αγάπη για  τη μουσική και την εξάπλωση αυτής .  Η αναγέννηση ήρθε  κι αυτή τι φορά όχι απ το καμένο και στείρο χωράφι των FM αλλά μέσο internet .  Εδώ τα πράγματα θυμίζουν έντονα τις καλές ΗΜΕΡΕΣ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟΥ  κι εμείς εδώ στον clipartradio το γνωρίζουμε καλά . 

 Μέλημα μας  να διαδώσουμε τη μουσική που αγαπάμε , να σας κρατήσουμε συντροφιά  τις δύσκολες τούτες μέρες , να γίνουμε μια μεγάλη παρέα, ν αναβιώσουμε το όνειρο  και να αποβάλουμε κάθε είδους κακός κείμενα της πραγματικότητας περισώζοντας ότι έχει απομείνει . Ελατέ μαζί μας  κάθε Τρίτη και Παρασκευή  6 – 8 να το κάνουμε πράξη  .


ΕΚΤΟΣ ΟΡΙΩΝ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟΥ με τον Κώστα Ποτακίδη στον clipartradio.gr






Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2011

Τρίτη απόγευμα 6 – 8 στον clipartradio


Βγείτε ΕΚΤΟΣ ΟΡΙΩΝ ραδιόφωνου την  Τρίτη απόγευμα 6 – 8 στον clipartradio


Τι κι αν μας κόψουν το ρεύμα ,  το νερό , το  τηλέφωνο. . Τι κι αν σε λίγο θα βγούμε στους δρόμους όχι για να φωνάξουμε αλλά για να επιβιώσουμε  σε χαρτοκιβώτια .  Τι κι αν αναγκαστούμε  να ψάχνουμε στα σκουπίδια από τις επαύλεις  για το μεσημεριανό μας  Τι κι αν μας  τα πήραν όλα. .  Εμείς θα επιβιώσουμε γιατί αυτό που δεν μπορούν να μας πάρουν είναι η ελπίδα. Κι εμείς όσο ζούμε θα ελπίζουμε .  Οι καλύτερες μέρες θα έρθουν κάποια στιγμή και θα συμπέσουν με τις χειρότερες νύχτες όλων αυτών  που ευθύνονται για την κατάντια  τούτη . 

Κουφάλα νεκροθάφτη δε θα πεθάνουμε ποτέ  , τ ακούς ?




Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2011

Εκτός Ορίων Ραδιοφώνου





ΕΚΤΟΣ ΟΡΙΩΝ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟΥ 
 με τον ΚΩΣΤΑ ΠΟΤΑΚΙΔΗ 


  Μπορεί ο χειμώνας να βρίσκεται προ των πυλών κι εμείς έτυμοι για φυλακή αλλά δεν πτοούμαστε . Έχουμε τις μουσικές μας , την παρέα μας , τον ΠΑΟΚ και τον clipartradio εφόδια για να επιβιώσουμε και τούτο το χειμώνα. Όσο για τον επόμενο δεν σας υπόσχομαι τίποτα Το μόνο που μπορώ να σας υποσχεθώ είναι πως σήμερα Τρίτη 27-09-2011    6 με  8 θα περάσουμε καλά . Θα μιλήσουμε για την διαστολή , τη συστολή , το νόμο της βαρύτητας , την αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι αλλά και για την αιώνια λιακάδα ενός καθαρού μυαλού . Θέλετε κι άλλα ? Τα έχουμε


Πάμε τώρα για μια άσκηση για 10 εκατομμυρίων εν όψιν του χαρατσιού κατοικίας  



Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011

Blues stories on Clipartradio


            Blues Stories         
Βρισκόμαστε στις όχθες του Mississippi λίγο πριν σουρουπώσει περιμένοντας ένα από αυτά τα ποταμόπλοια με τον τροχό στο πλάι να μας πάρει και να μας ταξιδέψει στα σκοτεινά νερά του ποταμού .  Ένας ποταμός που για χρόνια ολόκληρα άκουγε της μουσικές των ντόπιων που ηχούσαν σα κραυγές απογνώσεις μες το σκοτάδι . Μια μουσική που  έμελλε να είναι και η μητέρα  του σημερινού ροκ . Τα Blues όπως τα ξέρουμε , τα Blues όπως δεν τα ξέρουμε . 

Οδηγίες προς ναυτιλλόμενους: Το ταξίδι μας ξεκινά Παρασκευή 23/9 στις 6 μμ .
Η διάρκεια του  2 ώρες . Στο κατάστρωμα του πλοίου θα σερβίρετε  Jack Daniels σε μικρές ποσότητες αλλά σε αφθονία  .  Το εισιτήριο σας θα το παραλάβετε απ την εκπομπή  ΕΚΤΟΣ ΟΡΙΩΝ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟΥ με τον Κώστα Ποτακίδη στον clipartradio.gr  
Καλό ταξίδι ( ακρόαση) 


68th Venice International Film Festival



Βραβείο σεναρίου για το Άλπεις του Γιώργου Λάνθιμου 


τα βραβεία 

Golden Lion: Faust (Aleksander Sokurov)
Silver Lion: Shangjun Cai (Ren Shan Ren Hai)
Jury Prize: Terraferma (Emanuele Crialese)
Volpi Cup (Actor): Michael Fassbender (Shame) - looks like the rumor circulating was true!
Volpi Cup (Actress): Deanie Yip (A Simple Life)
Marcello Mastroianni (breakthrough actor/actress): Shota Sometani and fumi Nikaido (Himizu)
Screenplay: Alps
Outstanding Technical Contribution: Robbie Ryan (Wuthering Heights) (for cinematography)

Drive



                         DRIVE                         
Έτος: 2011                                                                            
Χώρα: ΗΠΑ                                                                           
Είδος:Αστυνομική περιπέτεια                                               
Σκηνοθεσία : Nicolas Winding Refn                                      
Σενάριο: Hossein Amini                                                        
Βασισμένο στο βιβλίο του James Sallis                                 
Πρωταγωνιστούν: Ryan Gosling, Carey Mulligan,                
Christina    Hendricks, Ron Perlman                                     
Διάρκεια: 100'                                                                       


Ο Drive ( δε θ ακούσουμε πουθενά το πραγματικό του όνομα ) είναι ένας ευφυής νεαρός με εξαιρετικές οδηγητικές ικανότητες και ασκεί το επάγγελμα του κασκαντέρ σε επικίνδυνες σκηνές ταινιών . Παράλληλα προσφέρει τις υπηρεσίες του και ως οδηγός σε δουλείες του υποκόσμου. Δεν είναι τα χρήματα το κίνητρο γι αυτόν άλλα η αίσθηση της αδρεναλίνης και του κινδύνου που του προσφέρει η παράνομη δραστηριότητα . Παίζει με του δικούς του κανόνες και ξέρει να κράτα τις ισορροπίες του παιχνιδιού Όλα αυτά μέχρι που γνωρίζει την Αϊρίν (Carey Mulligan) μια όμορφη λιγομίλητη εσωστρεφής κοπέλα που μεγαλώνει ένα παιδί χωρίς τη βοήθεια του πάτερα του αφού ο τελευταίος βρίσκετε πίσω απ τα κάγκελα της φυλακής . Όχι όμως για πολύ ακόμα . 



Ακούγοντας τον τίτλο DRIVE νομίζεις πως θα δεις μια ταινία δράσης , αγωνιάς, καταδίωξης, αδρεναλίνης , με πολλές μπουνιές , πιστολίδια και γκάζια , πολλά γκάζια. Και ναι έτσι είναι , θα δεις μια ακόμα ταινία με όλα τα παραπάνω στοιχεία . Η μήπως όχι? Ε...... όχι , δε θα δεις μια ακόμα ταινία με όλα τα παραπάνω στοιχεία . Όχι δεν προσπαθώ να σε μπερδέψω αγαπητέ αναγνώστη απλά η ταινία είναι ολίγον τι ακαθόριστη σε ότι αφορά το περιεχόμενο της και δύσκολα της φοράς ταμπέλα . Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια περίπτωση ταινίας που μπορείς να την δεις και έτσι και αλλιώς . Μια ταινία που αν τη βάλεις κάτω και την αναλύσεις διαπιστώνεις πως πρόκειται για ένα άρτιο κινηματογραφικό αποτέλεσμα που εσωκλείνει αρμονικά την αίγλη των κλασικών φιλμ νουάρ , την αγωνία του Χιτσκοκικού θρίλερ , μια πινελιές από fast and furious , μια μαύρη γυαλιστερή Mustang, άλλα και την άγρια αλλά νωχελική βια που που συναντάμε στις δημιουργίες του Martin Scorsese και αν θέλω να γίνω πιο τολμηρός και του Guy Ritchie. 



Αυτό που μου έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση ήταν ο ρεαλισμός που εκπέμπει η ταινία καθ όλη τη διάρκεια της , ιδιαίτερα στις σκηνές δράσης που μαγνητίζουν το βλέμμα του θεατή με μια πρωτόγνωρη μοναδικότητα . Καθώς και ο τρόπος που ο Δανός σκηνοθέτης της τριλογίας Pusher , του Valhalla Rising και του Bronson δανείζετε την κακογουστιά των B' movies και την συγχωνεύει σ ένα σύγχρονο αστυνομικό δράμα . Σημαντική και η συμβολή του πρωταγωνιστή της ταινίας Ryan Gosling που επιμένει να μας εκπλήσσει ευχάριστα με τις υποκριτικές του ικανότητες αφού καταφέρνει και προσαρμόζετε με τεχνική χαμαιλέοντα σε όποιο ρόλο κι αν του αναθέσουν. Ακόμα δε μπορώ να ξεχάσω τη δραματική φιγούρα του blue valentine . Θα μπορούσα πολύ εύκολα να χαρακτηρίσω την ταινία και ως One man show αφού τα πάντα είναι στημένα γύρο απ τον πρωταγωνιστή . Είναι όμως όλα τόσο αλληλένδετα μεταξύ τους στην ταινία που δύσκολα αποδίδει κάνεις έναν τόσο βαρύ χαρακτηρισμό . 



Με δυο λόγια πρόκειται για μια περιπέτεια που θ απολαύσουν όλοι. Και αυτοί που ψάχνουν το κάτι παραπάνω από μια ταινία δράσης, αλλά και αυτοί που ερεθίζονται στο άκουσμα της εξάτμισης όταν βογκάει στο ανέβασμα των στροφών της μηχανής του αυτοκινήτου . Όχι δεν είναι το Transporter με τον πολύ Jason Statham . Ίσως αν του αφαιρούσαμε την υπερβολική δράση , την υπερβολική σκηνοθεσία , το υπερβολικό ξυλίκι , τις ατάκες που σκοτώνουν και το εμπλουτίζαμε με εξυπνότερος διαλόγους , καλύτερους παίχτες και ένα σχετικά πιστευτό σενάριο θα μπορούσαμε να κάνουμε παραλληλισμό .

Να μην ξεχάσω να σας πω πως η ταινία αποκόμισε και όχι αδίκως το βραβείο καλύτερης σκηνοθεσίας στο τελευταίο φεστιβάλ των Καννών