50o φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσ/νικης Μέρα πέμπτη

Μέρα έκτη


Η 6τη μέρα του φεστιβάλ εξελίχθηκε αρκετά ήρεμη χωρίς ιδιαίτερες εκδηλώσεις παρά μόνο με προβολές και μάλιστα με αρκετά καλές ταινίες .


Απ’ αυτές που ξεχώρισαν ήταν το Τελευταίο καλοκαίρι της Μπογίτα . μια ευαίσθητη ταινία από την Αργεντινή με ηρωίδα μια 12χρονη κοπέλα που κάνει τις διακοπές στης σε μια φάρμα με τον πατέρα της όπου γνωρίζετε με το γιο του επιστάτη . Ανάμεσα τους δημιουργείται μια περίεργη φίλια καθώς η κοπέλα εκδηλώνει τα συναισθήματα της αλλά ο νεαρός φαίνεται να ταμπουρώνετε ολοένα και περισσότερο στον εαυτό του κρύβοντας ένα δύσκολο μυστικό . Η ταινία καταχειροκροτήθηκε απ το κοινό και μέχρι στιγμής εισέπραξε και την υψηλότερη βαθμολογία αυτού .



Μια ακόμα ενδιαφέρουσα ταινία ήταν το Λίβανος ( Lebanon) . Μια Ισραηλινογαλλογερμανική παραγωγή που μας μεταφέρει στο 1982 και στα γεγονότα της έναρξης των εχθροπραξιών στη περιοχή του Λιβάνου . Πρωταγωνιστές τέσσερις νεαροί άντρες πλήρωμα ενός τανκ που θα βρεθούν στο μάτι του κυκλώνα. 4 παιδία που έρχονται αντιμέτωπα για πρώτη φορά με τη βία και την απειλή του θανάτου .
Ένα σκληρό φιλμ με υποδειγματική κινηματογράφηση που θα ζήλευαν και η μεγαλύτεροι σκηνοθέτες της υφηλίου. Ένα πραγματικό οπτικό διαμάντι της 7ης τέχνης .


Η επόμενη ταινία είναι μια από τις ελάχιστες ελληνικές του φεστιβάλ και έχει τον τίτλο ΚΑΝΤΙΝΑ . Πρόκειται ουσιαστικά για την πρώτη ταινία μυθοπλασίας του Σταύρου Καπλανίδη . Ο καταξιωμένος σκηνοθέτης που επί σειρά ετών ασχολήθηκε με το ντοκιμαντέρ αποφάσισε να μας χαρίσει μια κωμωδία καταστάσεων με κεντρικό ήρωα έναν άνθρωπο που παλεύει καθημερινά για το μεροκάματο διατηρώντας καντίνα κάπου στην εθνική . Η κάμερα καταγράφει όλα όσα συμβαίνουν ένα 24ωρο . Περαστικοί , επισκέπτες , πελάτες συνθέτουν το σκηνικό. Μικρές ιστορίες που έχουν σαν αποδέκτη τον ήρωα μας και τους συνεργάτες του . Βλέπετε ευχάριστα αν και πιστεύω πως ήθελε λίγο περισσότερο δουλεία στο σενάριο και ίσος λιγότερο θεατρική ( πομπώδη) ερμηνεία του πρωταγωνιστή τον οποίο υποδύεται ο Αλέξανδρος Λογοθέτης . Μαζι του ο Ιωσήφ Πολυζωίδης και Ερρίκος Λιτσης. Απ την ταινία περνάν σε ρόλους ¨σφήνα ¨πολλά γνωστά ονόματα του ελληνικού σινεμά και τηλεόρασης .

50 φεστιβάλ κινηματοφράφου Θεσ/νικης Μερα τέταρτη

Μέρα τέταρτη

Στης 23,00 υπείχε και η τιμητική εκδήλωση προς την μεγάλη Γαλλίδα star των 60 & 70 Jane Birkin της οποίας ακολούθησε σε ιδική προβολή η ταινία 36Vues du Pic St-Loup ( 36όψεις του Πικ Σεν – Λου ) σε σκηνοθεσία Jecques Rivette .

Η τέταρτη μέρα του φεστιβάλ εκτός από τις ταινίες που παίζονται στις αίθουσες είχε και πολύ έντονο μουσικό χαρακτήρα . Η συναυλία της Jane Birkin στο Αριστοτέλειο καθώς και αυτή του μεγάλου μουσικού δημιουργού και πάλι από τη Γαλλία του Yann Tiersen υπαίτιο της μουσικής επένδυσης πολλών ταινιών όπως τη λατρεμένη ΑΜΕΛΙ , το εξαιρετικό Αντίο Λένιν . Μια συναυλία αντάξια των προσδοκιών της αφού ο καλλιτέχνης με την μπάντα του παρουσίασε όλη του σχεδόν τη δουλειά στο ενθουσιώδη κοινό του που έσπευσε να κατακλείσει την αίθουσα του principal. Στην κυριολεξία το αδιαχώρητο . Η μουσική του Tiersen είναι μοναδική .

Με μια λέξη θα την χαρακτήριζα ως ¨ψυχεδελια ¨της εποχής μας . Καταφέρνει να δέσει αρμονικά την κλαστική με την rock , την Punk , την jazz και ότι άλλο βάνει ο νους σας. Απλά η καλύτερη συναυλία που είδα φέτος

50ο φεστιβάλ κινηματογράφου Θες/νικης Μέρα τρίτη

Μέρα τρίτη

Η τρίτη μέρα του 50ου διεθνές φεστιβάλ θεσ/νικης έκρυβε μεγάλες εκπλήξεις ευχάριστες και δυσάρεστες . Ας τα πάρουμε όμως απ την αρχη . Το μεσημέρι έλαβε χώρα η συνέντευξη τύπου της εταιρίας ελλήνων σκηνοθετών που ξεσπάθωσε με τα τελευταία γεγονότα της ομιχλώδης πλευράς , κατανοώντας τα λογικά αιτήματα τους και καταδικάζοντας όμως την πράξη αποχής τους απ το φεστιβάλ . Η δε ομιχλώδη πλευρά θα έπρεπε τουλάχιστον να εμφανιστεί στο φεστιβάλ και να εξηγήσει στο κοινό γιατί ακριβός του στέρησε τη δυνατότητα να δει ελληνικό σινεμά καθαρά και ξάστερα χωρίς ν αφήσει να αιωρούνται απορίες και μισόλογα .


Άλλο ένα τραγικό κατ εμε που συνέβη στη 3η ημέρα του φεστιβάλ ήταν η μεγάλη ( καλλιτεχνικά) συναυλία του διάσημου κινηματογραφικού σύνθετη ΑΛΕΞΑΝΤΕΡ ΝΤΕΠΛΑ & Traffic Quintet που έλαβε χώρα στην Αίθουσα Τελετών του Α.Π.Θ. .
Ο δύο φορές υποψήφιος για Όσκαρ, και κάτοχος Χρυσής Σφαίρας σύνθετης της μουσικής επένδυσης των ταινιών όπως Μπέντζαμιν Μπάτον, Γέννηση, Συριάνα, Βασίλισσα κλπ. Ήταν η τρίτη φορά επί ευρωπαϊκού εδάφους που αποφάσισε να παρουσιάσει τη δουλεία του καθώς και κινηματογραφικές σουίτες των Χερμάν, Γκλας, Νορθ, Γκολντισμιθ, Γιαρέντ, Air με φόντο σκηνές και πρόσωπα γυναικών του παγκόσμιου σινεμά . Η τελευταία φορά ήταν στις Καννες όπου με εισιτήριο των 50 € δημιούργησε το αδιαχώρητο .
Ε... μ εμάς... ΕΠΑΘΕ ΤΗΝ ΠΛΑΚΑ ΤΟΥ.
Αριθμός θεατών 18 . Ναι καλά διαβάσατε 18 . Οι περισσότεροι εκ των οπίων ήταν υπάλληλοι του γαλλικού ινστιτούτου που έσπευσαν να δουν έναν επιφανή συμπατριώτη τους να ξεφτιλίζετε στην Ελλάδα. Ούτε καν οι άνθρωποι του φεστιβάλ δεν βρέθηκαν εκεί . ΤΙ ΦΤΑΊΕΙ? Μα η παντελή έλλειψη ενημέρωσης του κοινού. Δεν διαφημίστηκε πουθενά , δεν επικοινωνίθηκε με το κοινό σχεδόν καθόλου παρα μόνο από τυπικές ανακοινώσεις στον τύπο μαζί με μια πλειάδα ονόματα και εκδηλώσεις . Κρίμα και ντροπή .


Θα μου πείτε την ώρα εκείνη ήταν και η μεγάλη πρεμιέρα του ΣΑΚΗ και της δεύτερης απόπειρας του να υποδυθεί ήρωα στην μεγάλη οθόνη . Μάλιστα αυτή τη φορά σε αμερικάνικη παραγωγή . Για να είμαστε ειλικρινείς ούτε κι εκεί δεν ήταν το σινεφιλ κοινό παρά μόνο κοριτσάκια και υποτιθέμενοι κριτικοί των πρωιναδικών πανελ και άλλων τηλεκανιβαλιστικών εκπομπών . Βέβαια εκεί γινόταν το πάτα με να σε πατώ . Η ταινιούλα καλούτσικη και ο Έλλην superstar συμπαθητικός ως αντιπαθητικός serial killer .

Στης 23,00 υπείχε και η τιμητική εκδήλωση προς την μεγάλη Γαλλίδα star των 60 & 70 Jane Birkin της οποίας ακολούθησε σε ιδική προβολή η ταινία 36Vues du PicSt-Loup ( 36όψεις του Πικ Σεν – Λου ) σε σκηνοθεσία Jecques Rivette .

50ο φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης Μερα Δευτερη

Μέρα δεύτερη

Η μέρα ξεκίνησε με καφεδάκια στην αποθήκη Γ και συζητήσεις για το τι είδε , θα δει ο καθένας . Μερικές από τις ταινίες της ημέρας που ξεχώρισαν και τράβηξαν το ενδιαφέρων του κοινού ήταν η γερμανική Όλοι οι άλλοι , δυο ρουμανικές το Μετάλλιο Τιμής & Αστυνομία ταυτότητα , οι 3 ταινίες του Goran Paskaljevic ( αφιέρωμα) και η ελληνική Ο Διαχειριστής του Περικλή Χούρσογλου . Εγώ κατάφερα να δω 4 από αυτές .

Και φυσικά η ταινία που άνοιξε το φεστιβάλ και έφερε σε απόγνωση όλους αυτούς που δεν κατάφεραν ν αποκτήσουν το μαγικό χαρτάκι για την αίθουσα , το soul kitchen Του Fatih Akin που πραγματικά σάρωσε και απέσπασε τις καλύτερες κριτικές απ το κοινό.

Όλοι οι άλλοι .

Alle anderen

(Ημέρες ανεξαρτησίας)

Ένα ερωτευμένο ζευγάρι ξεκινά ν απολαύσει μερικές μέρες ξεκουράσεις κάπου σ ένα εξοχικό στη Σαρδηνία. Εκει αρχικά όλα μοιάζουν ειδυλλιακά , Η Κοπέλα θέλει και δείχνει με κάθε τρόπο τον ερωτά της απέναντι στο σύντροφο της σε αντίθεση μ αυτόν που κρατά κρυμμένα τα συναισθήματα του υποδυόμενος τον άντρα που ξέρει να κρατά τα ινία σε μια σχέση . Η στάση του αυτή και με την υποχωρητικότητα της κοπέλας εξελίσσεται ένα παιχνίδι αυταρχισμού και δουλοπρέπειας . Η κοπέλα εγκλωβισμένη στη φάση αυτή και έπειτα από αρκετές εσωτερικές εκρήξεις αρχίζει να χαλαρώνει και ν αποδέχεται την αλλαγή αυτή δαμάζοντας με ένα διαφορετικό τρόπο τον σύντροφο της ενώ παράλληλα ανακαλύπτει πτυχές του εαυτού της που μέχρι στιγμής δεν γνώριζε

Μια ταινία σχέσεων ανάμεσα στα δυο φύλλα .Μια βουτιά στο ψυχικό κόσμο , ένα ερωτικό πείραμα με απρόβλεπτη εξέλιξη που ίσως μας προβληματίσει και μας κάνει ν αναθεωρήσουμε κάποια πράγματα στις σχέσεις μας .

Μετάλλιο τιμής

Medalia de onoare

(Διεθνές διαγωνιστικό)

Ένας υπερήλικας απελπισμένος που η ζωή του πέρασε χωρίς τίποτα ιδιαίτερο να την στιγματίσει , δέχεται ξαφνικά ένα μετάλλιο από το κράτος για κάποια ηρωική πράξη που υποτίθεται πως έκανε στο Β παγκόσμιο πόλεμο. Ξαφνικά αρχίζει και νιώθει υπερήφανος ασχέτως αν δε θυμάται πως και που έλαβε χώρα αυτή η ηρωική πράξη . Επιτέλους έχει κάτι για να απόδειξη στη σύζυγο του το πόσο σημαντικός άνθρωπος είναι . Ο πρόεδρος της Ρουμανίας τον καλεί σε τιμητική εκδήλωση για τα 50 χρόνια απ τον Β . Παγοσμιο πόλεμο . Ώσπου ξαφνικά λαμβάνει μια επιστολή που αναγράφει πώς το παράσημο αυτό ανήκει σε κάποιον άλλο και έφτασε στα χέρια του από λάθος και πώς τώρα είναι υποχρεωμένος να το επιστρέψει . Με τσακισμένη την ελπίδα προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια του και να πείσει τον εαυτό του αλλά και τους γύρο του ότι είναι στην πραγματικότητα ήρωας .

Τραγική , αστεία, ειρωνική , ευαίσθητη μα πάνω απ ‘ όλα ανθρώπινη . Μια ταινία που σίγουρα δεν περνά απαρατήρητη

Ο Διαχειριστής

Του Περικλή Χούρσογλου

Η πρώτη από τις; Ελάχιστες ελληνικές ταινίες που θα προβληθούν στο φετινό φεστιβάλ ήταν Ο Διαχειριστής , Μια ταινία που επιχειρεί να διεισδύσει στην ζωή ενός παντρεμένου ζευγαριού και ν αποτυπώσει τα προβλήματα που βιώνει στην καθημερινότητα του.

Αυτός διατηρεί κάβα ποτών κληρονομιά απ τον πατέρα του που έχει αποβιώσει . Αυτή αφοσιωμένη στα παιδία απαιτεί απ τον σύζυγο της ν ασχολείται περισσότερο με τους δυο του γιους και την οικογένεια. Αυτός προσπαθεί να ξελασπώσει τη μητέρα του που ως διαχειρίστρια στην πολυκατοικία τα έχει θαλασσώσει . Αναλαμβάνει να επισκευάσει την διαλυμένη αποχέτευση κάτι που αποδεικνύεται τραγικά δύσκολο . Η πίεση από το σπίτι πολύ μεγάλη καθώς και τα υπονοούμενα για την μητέρα του . Μια μέρα θα γνωρίσει μια κατά πολύ μικρότερη του κοπέλα που εργάζεται στο θερμοκήπιο του θειου της . Μια ερωτική έλξη θα τους φέρει ξαφνικά πολύ κοντά. Ξαφνικά αυτός νιώθει πώς βρίσκει στο πρόσωπο της κοπέλας όλα αυτά που δεν μπορεί να βρει μέσα από το γάμο του . Η έκρηξη πλησιάζει και φαίνεται αναπόφευκτη .

Φυσικά η ομίχλη επισκίασε το φεστιβάλ και ο λόγος φέρετε στην παρακάτω ανακοίνωση της Εταιρείας Ελλήνωνς Σκηνοθετώνς - Σκηνοθέτες της Θεσσαλονίκης


Γιορτάζουμε φέτος τα 50 χρόνια του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ενός μεγάλου πολιτιστικού θεσμού και μιας μεγάλης εκδήλωσης της πόλης, η οποία όλα αυτά τα χρόνια στηρίζει με όλες τις δυνάμεις της τη λειτουργία του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ενός θεσμού που καμία κυβέρνηση, ούτε η δικτατορία, δεν τόλμησε ποτέ να αμφισβητήσει και να υπονομεύσει και που έχει συνδεθεί με όλη την πορεία του ελληνικού κινηματογράφου. Δυστυχώς, η γιορτή αυτή για τα 50 χρόνια του Φεστιβάλ δεν θα είναι ολοκληρωμένη, μια και η συμμετοχή των περισσότερων ελληνικών ταινιών και η προβολή τους δεν θα γίνει στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, αλλά στην Αθήνα. Οι «κινηματογραφιστές στην ομίχλη» αποφάσισαν να μην στείλουν τις ταινίες τους στο Φεστιβάλ ως μέσο πίεσης προς το Υπουργείο Πολιτισμού για την άμεση υπογραφή του νέου νόμου για τον κινηματογράφο. Η κίνησή τους αυτή μας βρίσκει αντίθετους για τους εξής λόγους:

1.Υπονομεύουν ανοιχτά το Φεστιβάλ Κινηματογράφου στη γιορτή του μάλιστα των 50 χρόνων με σκοπό να το μεταφέρουν στην Αθήνα.

2.Δεν πείθουν κανένα με το επιχείρημα της πίεσης για την υπογραφή του νόμου για τον κινηματογράφο, έναν νόμο που όλοι οι άνθρωποι του κινηματογραφικού χώρου τον θέλουμε και εφόσον μάλιστα ο νέος Υπουργός Πολιτισμού ζήτησε, όπως ήταν φυσικό, χρόνο για να μελετήσει τις προτάσεις για το νέο νόμο και δεσμεύτηκε να κάνει διαβουλεύσεις με τις παραγωγικές δυνάμεις του κινηματογράφου.

3.Το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου που είναι συγχρηματοδότης των περισσότερων ταινιών δεν πήρε θέση να υπερασπιστεί το Φεστιβάλ. Αρέσει στη Διοίκηση του Κέντρου που οι ταινίες γίνονται με τη δική τους οικονομική ενίσχυση, να απέχουν φέτος από το Φεστιβάλ, που γιορτάζει τα 50 του χρόνια;

4.Αναρωτιόμαστε τι κρύβεται πίσω απ’ όλα αυτά και ποιοι θέλουν να υπονομεύσουν το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης που γιορτάζει φέτος τα 50 χρόνια του και είναι η μοναδική μεγάλη και διεθνής πολιτιστική διοργάνωση που γίνεται στη Θεσσαλονίκη και επιδιώκουν τη μεταφορά του στην Αθήνα; Καλούμε τους συμπολίτες μας, τους υπέροχους θεατές αυτής της πόλης, που για τόσα χρόνια έδειξαν με την αγάπη τους τη στήριξή τους στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, να αγωνιστούμε όλοι μαζί ώστε το Φεστιβάλ Κινηματογράφου ολοκληρωμένο, με όλα τα τμήματά του να μείνει και να λειτουργεί στην πόλη της Θεσσαλονίκης.

50ο φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης Μερα πρωτη

Μέρα πρώτη .

Παρασκευή 13 Νοέμβριου και αφού προμηθευτικά τα διαπιστευτήρια του φεστιβάλ κλπ έκανα ένα μικρό αγώνα δρόμου για να εξασφαλίσω το μαγικό χαρτάκι μου θα μ έβαζε στην αίθουσα του Ολύμπιον . Τελικά τα κατάφερα και έτσι βρέθηκα εντός μαζί με πολιτικούς , καλλιτέχνες δημοσιογράφους παπαρολόγους κλπ κλπ . Την τελετή ενάρξεις παρουσίασε ο Ηθοποιός Χρήστος Λούλης που πέρσι απέσπασε και το βραβείο Β αντρικού ρόλου για την ερμηνεία του στους Σκλάβους στα δεσμά τους. Προλόγισαν οι Δ. Μουζακη , ο Γ. Χωραφας που μάλιστα αναφέρθηκε εκτεταμένα στην ομίχλη που επικρατεί τελευταία , ο Δήμαρχος , ο υπουργός πολιτισμού. Ακολούθησε Βίντεο σκηνοθετημένο απ τον Α. Φραντζη σε ιδική οθόνη real 3d και όλος ο καλός κόσμος έβαλε τα γυαλάκια που του έδωσαν κατά την είσοδο του . Εντυπωσιακό μες αλλά τίποτε το ιδιαίτερο σαν θέμα .

Να μην ξεχάσω ν αναφέρω και το εντυπωσιακό φιλμ που προβλήθηκε και θα συνεχίσει να προβάλετε καθ όλη τη διάρκεια του φεστιβάλ πάνω σε ολόκληρη την επιφάνεια του Ολύμπιον . Δηλαδή μεταμορφώθηκε η πρόσοψη του κτιρίου σε μια τεραστία οθόνη .

Ακολούθησε η πολυαναμενόμενη ταινία του Φατιχ Ακιν όπως ανέφερα και πριν την οποία προλόγισε ο ίδιος αλλά και οι πρωταγωνιστές του . Τα Φώτα έσβησαν και το 50^ο φεστιβάλ κινηματογράφου είχε πια ξεκινήσει .

Το soul kitchen είναι μια ζεστή ανθρώπίνη κωμωδία που συνδυάζει το δράμα , τον ερωτά , τη χαρά και τη συγκινήσει τόσο αρμονικά λες και ζεις κι εσύ μαζί με τους ήρωες την καθημερινή τους τρέλα.. Αναπάντεχη η στροφή αυτή του καλλιτέχνη που όμως μας άρεσε. Μπορεί να χαρακτηριστεί και σαν εύκολη , προβλέψιμη , ,με αρκετές απιθανότητας στο σενάριο . Ε και? Υπάρχει μήπως κανένας κανόνας που να λέει ότι όλες οι ταινίες τέχνης πρέπει να είναι βαριές , ψαγμένες αργές, δυσνόητες κλπ κλπ . Μια χαρα περάσαμε , γελάσαμε , το καταφχαριστηθήκαμε . Μακάρι να μπορούσαν να κάναν και οι έλληνες δημιουργοί τέτοιες κωμωδίες . Εξαιρετική και η επιλογή της μουσικής. Ακούσαμε από blues, rock , punk τους Locomondo αλλά και Μ Βαμβακάρη καθώς και Π . Σιδηρόπουλο .

Το story

Έλληνας νεαρός ονόματι Ζηνος ιδιοκτήτης ιδιόρρυθμης ταβέρνας προσπαθεί να ανεβάσει τη δουλεία στο μαγαζί του ενώ παράλληλα θέλει να βρει και αντικαταστάτη του αφού ο ίδιος θέλει ν ακολουθήσει την αγαπημένη του στο Τόκιο . Ο αδερφός του που μόλις αποφυλακίστηκε φαντάζει το πιο ακατάλληλο πρόσωπο γι αυτή τη δουλεία . Γερμανός επιχειρηματίας και πρώην συμμαθητής του Ζηνο θελει απεγνωσμένα το μαγαζί για να το γκρεμίσει και να χτίσει στη θέση του και άλλο . Και μέσα σ όλη αυτή την ανακατωσούρα παθαίνει και μετατόπιση σπονδύλου. Όλα δείχνουν πως ο ήρωας μας οδεύει προς την καταστροφή . Εκτός κι αν συμβεί κάποιο θαύμα

Μετά το πέρας της ταινίας ακολούθησε πάρτι στην αποθήκη Γ του λιμανιού με συναυλία των Locomondo και dj set απ τον ίδιο το Φατιχ Ακιν Η μπίρα ήταν άφθονη και κούτρα .

Παμε για τα επόμενα

50ο διεθνές φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

«Why Cinema Now?» Σήμερα Παρασκευή και 13 ξεκινά το 50ο διεθνές φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης . Μισός αιώνας ταινίες . Ταινίες απ όλο τον κόσμο με ιδιαίτερη έμφαση φέτος στις Φιλιππίνες , Γερμάνια και όπως πάντα τα Βαλκάνια . Της σημερηνης τελετης εναρξης θ εξακολουθήσει σε πρώτη πανελλαδική προβολή η Νέα δημιουργία του πολύ αγαπητού στο ελληνικό κοινό Φατίχ Ακίν με τίτλο Soul Kitchen , μια δροσερή κωμωδία με αρκετά έντονο το ελληνικό στοιχείο . Το φεστιβάλ φετος θα φιλοξενήσει μεγάλους δημιουργούς και τα έργα τους , καταξιωμένους ηθοποιός και σημαντικούς ανθρώπους της 7ης τεχνης όπως τον Βέρνερ Χέρτζογκ, Γκόραν Πασκάλιεβιτς , Τζέιν Μπίρκιν, Σιντ Γκάνις, Αλεξάντερ Ντεπλά, Τζέρεμι Τόμας, Αν Κονσινί, Κότζι Γουακαμάτσου και πολους αλλους. Μείνετε συντονισμένοι . Το Φεστιβάλ ξεκινά κι εμείς θα είμαστε εκεί .

Σαπφώ

Εναλλακτικός τίτλος: καλώς τα τα κορίτσια μας

Χωρα: Ουκρανία ( νάτα τα ωραία)

Τόπος: Ουκρανία

Έτος: 2008

Είδος: ότι πρέπει

Μάστορας : Μερακλής Ντιβιντιαδης

Παίχτες : Εγώ , 2 Ουκρανές σε δράση κι ένα μπαγλαμάς

Κρατάει: δυστυχώς μόνο 90’

Η όμορη βαθύπλουτη Σαπφω παντρεύεται και περνά το μήνα του μέλιτος αραχτή σε μια παραλία της Μυτιλήνης. Κι εκεί που απλώνει την δυο μέτρα κορμάρα της ανακαλύπτει εντελώς τυχαία τον ομοφυλοφιλικό ερώτα χάρη σε μια Ρωσίδα καλλονή ( από την Καλλονή) την Ελεν . Μην ξεχνάμε όμως ότι η κοπέλα μας είναι παντρεμένη. Λεπτομερές φίλοι μου αφού πολύ σύντομα μπαίνει στο καρέ και ο άντρας της . Όλα καλά κι ωραία και χάρμα οφθαλμών για τον υποψιασμένο και απαιτητικό θεατή .

Δυο γυναίκες κι ένας άντρας , η μήπως 3 γυναίκες και κανένας άντρας?

Να την χαρακτηρίσω τώρα αριστούργημα? Την ταινία της δεκαετίας και βάλε? Όχι δεν θα το κάνω . Μην επιμένετε καλέ . Όχι όχι όχι , Και δεν το κάνω γιατί μετά θα με λέτε λιγούρη και ακουλτουρο που μόλις είδα λίγο βυζάκι , ποπουδακι και κάνα δυο γκομενάκια να παράγουν θερμότητα δια τις τριβής του δέρματος βάζω στην άκρη την κινηματογραφική μου παιδεία και αφήνω να ξεπηδήσει από μέσα μου το βρομερό αρσενικό που κρύβεται πίσω απ το αγγελικά πλασμένο μου αυτό πρόσωπο.

Άγρια Ζόμπι

Εναλλακτικός τίτλος: υπάρχουν και ήρεμα Ζομπια? Τόπος: Ηνωμένο αδελφάτο Έτος: 2006 Είδος: Ζομπολογια Μάστορας : είναι 2 σε 1 Παίχτες: κάποιοι ατόφιοι , κάποιοι με ελλείψεις , και άλλοι άπλα διαμελισμένοι Κραταει: 90 ‘ Επιτέλους και μια ταινία που απευθύνεται σε ψαγμένους και μερακλήδες θεατές. Ένα ευρηματικό σενάριο που σπάνια συναντάς στις μέρες μας και δεν θέλεις να το μοιραστείς με κανέναν . Δεν κρατιέμαι , θα σας το πω αλλά να μείνει μεταξύ μας ΟΚ? Είναι λέει ένας Ιός ( όχι κόρη) που μετατρέπει τους ανυποψίαστους πολίτες αυτού του πλανήτη σε Ζομπια διψασμένα για σάρκα και αχνιστό αίμα. Όλος ο πλανήτης έχει γεμίσει από δαυτα , όλος εκτός από μια μικρή ομάδα επιζώντων που παλεύει για να μην αφανιστεί το είδος μας και καλά. Κάτι βρωμάει σ αυτόν τον πλανήτη , Κάτι σαν ψοφίμι Τι δεν κατάλαβα ? Τι θες να πεις εσύ εκεί πίσω που κρύβεσαι? Φώναζε αγόρι μου να σ ακούω. Δεν σου φάνηκε πρωτότυπο το σενάριο? Τι το έχεις ξαναδεί το παραμύθι 100 φορές ? Άσε μας ρε φιλαράκι που θα με το πήξεις μάγκας εσύ. Ποιος..εσύ σε μένα . Λες κι είμαι χτεσινός εγώ και δεν ξέρω από τέτοια . Για να μην αυθαδιάζουμε παρακαλώ .

Ψωνίζω άρα υπάρχω

Εναλλακτικός τίτλος: Αλίμονο στον άντρα που θα σε πάρει Τόπος : Αμερικανο Χρόνος: 2009 Είδος: τραγική κωμωδία Μάστορας: Ποιος νεάζετε … Παίχτες: Ξανθιές , κοκκινομάλλες , μελαχρινές μα πάνω απ όλα φυσικές Κραταει: ωσότου εξοντωθεί η υπομονή σας
Και μη χειρότερα , Το στερημένο καταναλωτικά απ τα παιδικά της χρόνια κοριτσάκι της ιστορίας μας μεγάλωσε. Μεγάλωσε μεν αλλά ο εγκέφαλος της δεν τα κατάφερε ν ακολουθήσει την ανάπτυξη του υπόλοιπου σώματος. Έτσι λοιπόν με του που βρήκε δουλεία ξαμολήθηκε σε κάθε τράπεζα που υπάρχει στην Αμερική και γέμισε την τσάντα της με πιστωτικές κάρτες και βουρ στον πάτσα που στην περίπτωση μας είναι τα σατανικά αυτά καταστήματα ρούχων , καλυπτικών και αξεσουάρ . Τι γίνετε όμως όταν θα βρεθεί χωρίς δουλεία και με καμια 35αρια πιστωτικές τσακισμένες μέχρι και το τελευταίο σεντς πίστωσης?

ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΕΙ : Η έκθεση της γυναίκας στην ταινία αυτή βλάπτει σοβαρά την ψυχική ηρεμία του άντρα

Μια άκρος μορφωτική ταινία , ένας οδηγός για κάθε εκκολαπτόμενη σύγχρονη γυναίκα. Μαμάδες όλου του κόσμου επιβάλετε στα κοριτσάκια σας να τη λατρέψουν
Μπαμπάδες όλου του κόσμου , πλακώστε στις γρήγορες μανάδες και κόρες που θα τολμήσουν να ζητήσουν πιστωτική μετά την θέαση της ταινίας αυτής πριν είναι πολύ αργά .

Κάτω από το μακιγιάζ σου

Εναλλακτικός τίτλος: Το πολύ το ντεκαπάζ ξανθαίνει και το μυαλό σου

Τόπος : Ελληνισταν

Χρόνος: πέρσι σαν σήμερα

Είδος: δραματοποιημένη κωμωδία η κωμωδία για κλάματα?

Μάστορας : Βαγγέλης Σεϊτανίδης

Παίχτες : Αριελ Κωνσταντινίδη, Βάνα Πεφάνη , Αστέριος Πελτέκης

Κρατάει : Αρκετά γαμώτο

Νεαρά ξανθιά σαντρε με κατακαί πόθο να γίνει μητέρα (δεν ξέρει τον τρόπο όμως) εργάζεται ως μακιγιέρ σε ναό λατρείας του γυναίκειου πληθυσμού ( καλλυντικομαγαζο) . Σχολάει κάθε μέρα και μες την τρελή χαρά τρέχει στους δρόμους με τ’ αυτοκίνητο της για να προλάβει να βγάλει βόλτα το κοπρόσκυλο της πριν αυτό τα αμολήσει καταμεσής του σαλονιού. Μια μέρα που λέτε κι ενώ οδηγούσε , έστελνε sms στο κινητό κι έβαφε και τα νύχια της πετάχτηκε στο δρόμο ένα μικρό παΐδι και όπως ήταν φυσικό η κοπέλα μας το επέτυχε στο Δόξα Πατρί . Η μάνα του άτυχου παιδιού τώρα τα παίρνει εις κρανίου τόπο και αναζητά λυσσαλέα την εκδίκηση της . Πως σας φαίνεται? χιχιχι

Ξεντύσου πρόχειρα και βαλε το κραγιόν σου

Μια ταινία ακροβατεί ανάμεσα στο σοβαρό και αστείο . Αρκετές φορές τα όρια ξεπεράστηκαν και χανόταν ο έλεγχος . Το δε σενάριο ενδιαφέρον μεν , αρκετά αδούλευτο δε . Οι πρωταγωνιστές … ας μη το συζητήσουμε καλύτερα γιατί εγκυμονεί ο κίνδυνος της παρεκτροπής και δε θέλω. Κάτι πάει να γίνει με τη κινηματογράφηση αλλά δε φτάνει. Ενώ υπήρχε ένα καλό feedback στο story έμεινε ανεκμετάλλευτο μα εντελώς όμως .