Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2009

50ο φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης Μερα πρωτη




Μέρα πρώτη .


Παρασκευή 13 Νοέμβριου και αφού προμηθευτικά τα διαπιστευτήρια του φεστιβάλ κλπ έκανα ένα μικρό αγώνα δρόμου για να εξασφαλίσω το μαγικό χαρτάκι μου θα μ έβαζε στην αίθουσα του Ολύμπιον . Τελικά τα κατάφερα και έτσι βρέθηκα εντός μαζί με πολιτικούς , καλλιτέχνες δημοσιογράφους παπαρολόγους κλπ κλπ . Την τελετή ενάρξεις παρουσίασε ο Ηθοποιός Χρήστος Λούλης που πέρσι απέσπασε και το βραβείο Β αντρικού ρόλου για την ερμηνεία του στους Σκλάβους στα δεσμά τους. Προλόγισαν οι Δ. Μουζακη , ο Γ. Χωραφας που μάλιστα αναφέρθηκε εκτεταμένα στην ομίχλη που επικρατεί τελευταία , ο Δήμαρχος , ο υπουργός πολιτισμού. Ακολούθησε Βίντεο σκηνοθετημένο απ τον Α. Φραντζη σε ιδική οθόνη real 3d και όλος ο καλός κόσμος έβαλε τα γυαλάκια που του έδωσαν κατά την είσοδο του . Εντυπωσιακό μες αλλά τίποτε το ιδιαίτερο σαν θέμα .



Να μην ξεχάσω ν αναφέρω και το εντυπωσιακό φιλμ που προβλήθηκε και θα συνεχίσει να προβάλετε καθ όλη τη διάρκεια του φεστιβάλ πάνω σε ολόκληρη την επιφάνεια του Ολύμπιον . Δηλαδή μεταμορφώθηκε η πρόσοψη του κτιρίου σε μια τεραστία οθόνη .



Ακολούθησε η πολυαναμενόμενη ταινία του Φατιχ Ακιν όπως ανέφερα και πριν την οποία προλόγισε ο ίδιος αλλά και οι πρωταγωνιστές του . Τα Φώτα έσβησαν και το 50ο φεστιβάλ κινηματογράφου είχε πια ξεκινήσει .



Το soul kitchen είναι μια ζεστή ανθρώπίνη κωμωδία που συνδυάζει το δράμα , τον ερωτά , τη χαρά και τη συγκινήσει τόσο αρμονικά λες και ζεις κι εσύ μαζί με τους ήρωες την καθημερινή τους τρέλα.. Αναπάντεχη η στροφή αυτή του καλλιτέχνη που όμως μας άρεσε. Μπορεί να χαρακτηριστεί και σαν εύκολη , προβλέψιμη , ,με αρκετές απιθανότητας στο σενάριο . Ε και? Υπάρχει μήπως κανένας κανόνας που να λέει ότι όλες οι ταινίες τέχνης πρέπει να είναι βαριές , ψαγμένες αργές, δυσνόητες κλπ κλπ . Μια χαρα περάσαμε , γελάσαμε , το καταφχαριστηθήκαμε . Μακάρι να μπορούσαν να κάναν και οι έλληνες δημιουργοί τέτοιες κωμωδίες . Εξαιρετική και η επιλογή της μουσικής. Ακούσαμε από blues, rock , punk τους Locomondo αλλά και Μ Βαμβακάρη καθώς και Π . Σιδηρόπουλο .



Το story

Έλληνας νεαρός ονόματι Ζηνος ιδιοκτήτης ιδιόρρυθμης ταβέρνας προσπαθεί να ανεβάσει τη δουλεία στο μαγαζί του ενώ παράλληλα θέλει να βρει και αντικαταστάτη του αφού ο ίδιος θέλει ν ακολουθήσει την αγαπημένη του στο Τόκιο . Ο αδερφός του που μόλις αποφυλακίστηκε φαντάζει το πιο ακατάλληλο πρόσωπο γι αυτή τη δουλεία . Γερμανός επιχειρηματίας και πρώην συμμαθητής του Ζηνο θελει απεγνωσμένα το μαγαζί για να το γκρεμίσει και να χτίσει στη θέση του και άλλο . Και μέσα σ όλη αυτή την ανακατωσούρα παθαίνει και μετατόπιση σπονδύλου. Όλα δείχνουν πως ο ήρωας μας οδεύει προς την καταστροφή . Εκτός κι αν συμβεί κάποιο θαύμα



Μετά το πέρας της ταινίας ακολούθησε πάρτι στην αποθήκη Γ του λιμανιού με συναυλία των Locomondo και dj set απ τον ίδιο το Φατιχ Ακιν Η μπίρα ήταν άφθονη και κούτρα .


Παμε για τα επόμενα

Δεν υπάρχουν σχόλια: