Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2008

Τρίτη μέρα φεστιβάλ Β'








Without


Το χρονικό μιας τελειωμένης κατάστασης

Έτος: 2008

Σκηνοθεσία : Αλέξανδρος Αβρανάς

Σενάριο : Αλέξανδρος Αβρανάς – Ιωάννα Ράπτη

Φωτογραφία : Ηλίας Κωνσταντακόπουλος

Μουσική : Κωνσταντίνος Βήτα

Πρωταγωνιστούν:Βασίλης Ανδρέου ,Ευη Σαουλίδου, Κωνσταντίνος Γιάνναρης ….


Ο δημιουργός:


Ο Αλέξανδρος Αβρανάς γεννημένος στη Λάρισα το 77 ξεκίνησε στην καλλιτεχνική του πορεία ως γλύπτης . Από τα 2001 έως και σήμερα έχει εκθέσει έργα του σε πολλές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό . Πίσω από την κάμερα μπήκε για πρώτη φορά το 2003 για να φτάσει στην πρώτη του ταινία μικρού μήκους το 2005 με τίτλο Beside. Ακολούθησαν άλλες δυο μικρού μήκους το Harry Together (2006 και το Pic nic (2007). Επόμενες δουλειές του δυο ντοκιμαντέρ , Ελευσίνα ( 2007) και Τόποι (2008) Το Without ουσιαστικά είναι η πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους .


Το έργο

Μια ταινία που έρχεται να μας θυμίσει την έννοια του κινηματογράφου κάτι που τα τελευταία τείνουμε να ξεχάσουμε.. Ο κινηματογράφος ως κύριο συστατικό του έχει την εικόνα . Ως εκ τούτου η εικόνα είναι αυτή που θα μας τα πει όλα . Αν ο δημιουργός της μπορεί να μας περάσει όλα αυτά που θέλει μέσο της εικόνας , τα λόγια περισσεύουν. Κάτι τέτοιο συμβαίνει στην περίπτωση του Αλέξανδρου Αβρανά . Εξαιρετική κινηματογράφηση που αγγίζει τα όρια της τελειότητας . Κάδρα βγαλμένα από τα μέλλον. Το σινεμά του αύριο με την αύρα του χθες.. Στα συν και η υπέροχη μουσική του Κων. Βήτα που ακολουθεί αρμονικά τον ρυθμό με μαγικό τρόπο. Ίσος από τις καλύτερες δουλειές που είδα φέτος. Μακάρι να βλέπαμε πιο συχνά τέτοια δείγματα κινηματογράφου και για να γίνω λίγο πιο αισιόδοξος είθε να γίνουν και ο κανόνας αν και αυτό φαντάζει αρκετά ουτοπικό .


Η ταινία

Ο γάμος λεν σκωτώνει τον έρωτα . Η ρουτίνα της καθημερινότητας εισβάλει στις σχέσεις μας και συνθλίβει ότι όμορφο υπάρχει . Μικρά ασήμαντα καθημερινά πράγματα θεωρούνται σημαντικά κι εκτοπίζουν άλλα σημαντικότερα χρόνο με τα χρόνο . Μια τέτοια κατάσταση βιώνει και το ζευγάρι της ιστορίας μας . Η καταστροφή είναι ορατή και πλησιάζει όλο και πιο κοντά. Τα βλέμματα χαμένα δεν διασταυρώνονται πουθενά . Οι λέξεις απλά για να υπάρχουν και η ζωή συνεχίζεται . Για πόσο όμως ? Μικρά ξεσπάσματα και μπόλικα πακέτα τσιγάρα είναι τα λοιπά στοιχεία που συνθέτουν το πάζλ της παρακμής . Το όλο σκηνικό βγαλμένο απ το παρελθόν σε μια σύγχρονη εποχή . Τι σημασία όμως έχει αυτό μπρος στο ατελείωτο τίποτα που αντικρίζουμε καθημερινά . Το τέλος πλησιάζει και δυστυχώς είναι μη αναστρέψιμο .


¨ένα μεγάλο μπράβο στον Αλέξανδρο Αρβανά και τους συνεργάτες του

ΕΓΩ ΦΕΥΓΩ ΤΩΡΑ


Δεν υπάρχουν σχόλια: