Κυριακή 8 Μαρτίου 2009

In jeder Sekunde

AT

ANY

SECOND

ταινία που παρακολούθησα στην φετινή Berlinale.

Τι να γράψω τώρα για τούτη εδώ την ταινία . Ίσος η καλύτερη που είδα φέτος . Ένα παζλ καταστάσεων και πραγμάτων που καλείται ο θεατής να ενώσει για να φτάσει στον τελικό προορισμό η αν θέλετε στην απόλυτη καταστροφή. Καθ όλη τη διάρκεια της προβολής νιώθεις ένα ασφυκτικό κλοιό να σε κυκλώνει όλο και περισσότερο παίρνοντας σου κάθε σταγόνα ελπίδας για happy end . . Όχι η ζωή δεν είναι ωραία , ούτε είναι μεγάλη αλλά ούτε και μικρή. Αν αφομοιώσεις την καθημερινότητα και συμβιβαστείς μ αυτήν τότε είναι τεραστία . Αν πάλι ζεις την κάθε στιγμή έντονα σαν νάνε η τελευταία τότε γίνεται πολύ μικρή . Και η πουτάνα η τύχη όταν περνάς καλά φροντίζει πάντα να σου ρίχνει τις σφαλιάρες της . Πικρά .

¨Ένας παντρεμένος φαινομενικά ευτυχισμένος ψυχίατρος που ερωτεύεται τη ζωή στα 45 . Μια μοναχική καλλιτέχνιδα που σαγηνεύετε απ την ήρεμη γοητεία του γιατρού. Μια κοπέλα που αναζητά τη στοργή , αλλά και την ευκαιρία να στύψει τη ζωή σαν λεμονόκουπα σε μια τελειωμένη και εντελώς λάθος σχέση και που τελικά τη βρίσκει στο πρόσωπο ενός ασυμβίβαστου νεαρού τυχοδιώκτη . Ένας θεατής που δεν ξέρεις αν πρέπει να ταυτιστεί με τους ήρωες η όχι , Μια ταινία που ακτινογραφεί τον εσωτερικό μας κόσμο , ένα κόσμο που επιμένουμε να κρύβουμε απ τους γύρο μας και τον ίδιο μας τον εαυτό . Ένα κόσμο που αν τελικά εξωτερικεύσεις θα πρέπει να υποστείς και τις συνέπειες .

Αξίζει όμως ?

αν με ρωτήσετε θα σας πω ναι , Αν πάλι με ρωτήσετε αν το πράττω δεν θα ξέρω να σας απαντήσω.



***** 5/5

Δεν υπάρχουν σχόλια: