Η Seven Films με υπερηφάνεια σας ενημερώνει ότι από την Πέμπτη 2 Οκτώβρη βγαίνει στους κινηματογράφους σε παγκόσμια πρεμιέρα διανομής η πρώτη ταινία του νέου μεγάλου ταλέντου στη σκηνοθεσία ,που τιμήθηκε με τον Χρυσό Φοίνικα Πρωτοεμφανιζόμενου στο Φεστιβαλ Καννών 2008, Στηβ Μακουήν (καμιά σχέση με τον παλιό ηθοποιό που έχει πεθάνει)
HUNGER
http://www.imdb.com/title/tt0986233/
Η ταινία προβάλλεται στους παρακάτω κινηματογράφους
ΑΘΗΝΑ
ΙΝΤΕΑΛ Πανεπιστημίου 46 ώρες προβολής 18,20 20,20 22,20 και το Σάββατο μεταμεσονύκτια στις 1,00
ΑΝΔΟΡΑ Σεβαστουπόλεως 117 απέναντι από τον Ερυθρό Σταυρό ώρες προβολής 19,00 21,00 23,00 ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ Συγγρου στο υψος του ΦΙΞ ώρες προβολής 17,15 19,00 20,45 22,30 και μεταμεσονύκτια στις 00,15
ΚΗΦΙΣΙΑ ώρες προβολής 18,20 20,30 22,40
ΟΣΚΑΡ Αχαρνών, στάση metro Κ. Πατήσια ώρες προβολής 18,20 20,10 22,10
και
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ Αλ. Σβώλου 45 ώρες προβολών 19.00 21.00 23.00
HUNGER
Λυπάμαι αδελφέ μου Οι χειροπέδες μου δένουν τα χέρια κι ένα σίδερο περικυκλώνει το μέρος που κοιμάμαι Λυπάμαι αδελφέ μου που δεν μπορώ να βοηθήσω τον γέρο τη χήρα η το παιδάκι. Μη λογαριάζεις τον θάνατο ενός ανθρώπου σαν σημάδι ήττας. Ντροπή είναι μόνο να προδίδεις τις ιδέες σου και να μη μπορείς να υπερασπιστείς τις πεποιθήσεις σου.
Οσμάν Αμπντουλραχήλ Μοχάμεντ
26 ετών, φοιτητής Νομικής,κρατούμενος από το 2001 στις φυλακές του Γκουαντάναμο. από το βιβλίο «Ποιήματα από το Γκουαντάναμο»
εκδόσεις ΠΥΛΗ 2008 ( μετάφραση Ιωάννας Καρατζαφέρη )
Εισαγωγή
Η ταινία ακολουθεί τη ζωή στις φυλακές Μέιζ, στη Βόρεια Ιρλανδία, αποτυπώνοντας τα ιδιαίτερα συγκινητικά γεγονότα που αφορούν την απεργία πείνας των φυλακισμένων του IRA το 1981, καθοδηγούμενοι από το Μπόμπι Σαντς.
Περίληψη
Ο Ρέιμοντ Λόχαν ακολουθεί την καθημερινή του ρουτίνα: ένας φυσιολογικός άνδρας που εργάζεται στις φυλακές Μέιζ στη Βόρεια Ιρλανδία, το 1981. Έχει τοποθετηθεί στα κακόφημα H-Blocks, όπου οι ρεπουμπλικανοί φυλακισμένοι διαμαρτύρονται, αρνούμενοι να φορέσουν τα ρούχα που τους επιβάλουν και καταργώντας όλες τις καθημερινές ενέργειες προσωπικής υγιεινής.
Ένας νεαρός φυλακισμένος, ο Ντέιβι Γκίλεν μεταφέρεται εκεί για πρώτη φορά. Παρ’ότι τρομοκρατημένος, αρνείται πεισματικά να φορέσει τη στολή που του δίνουν- δεν θεωρεί τον εαυτό του κοινό εγκληματία. Μοιράζεται ένα πανβρώμικο κελί με έναν άλλο αντικομφορμιστή φυλακισμένο- τον Τζέρι Κάμπελ. Ο Τζέρι, που έχει σκληραγωγηθεί από τις συνθήκες των φυλακών, «εκπαιδεύει» το νεόφερτο να βάζει λαθραία πράγματα στο κελί του, να επικοινωνεί με τον έξω κόσμο και να μεταφέρει τα μηνύματα στον αρχηγό τους- Μπόμπι Σαντς.
Οι φυλακισμένοι πείθονται να φορέσουν τα καινούρια ρούχα στις φυλακές, που είναι πολιτικά, πιστεύοντας ότι είναι σημαντικό βήμα στον αγώνα τους να αποκτήσουν πολιτική υπόσταση. Τους μοιράζουν όμως εξευτελιστική περιβολή και ξεσπά επανάσταση. Οι φυλακισμένοι καταστρέφουν τα καθαρά κελιά στα οποία έχουν μεταφερθεί, ενώ υπόκεινται σε άγριους ξυλοδαρμούς για την καταστολή της. Η βία μεταφέρεται και πέρα από τη Μέιζ- κανένας εργαζόμενος εκεί δεν είναι πλέον ασφαλής, ενώ ο Ρέιμοντ σκοτώνεται.
Ο Μπόμπι Σαντς συναντά τον ιερέα Ντομινίκ Μοράν. Αστειεύονται για λίγο, κι έπειτα ο Σαντς αποκαλύπτει στον ιερέα, ότι θα ηγηθεί μιας απεργίας πείνας για να διαμαρτυρηθεί για την αντιμετώπιση των ρεπουμπλικανών φυλακισμένων. Αυτό πυροδοτεί μια λογομαχία, η οποία απλά δείχνει την αποφασιστικότητα του Σαντς , μέσα από τις ερωτήσεις του ιερέα για τα κίνητρα και την ηθική. Ο Σαντς είναι αποφασισμένος και η απεργία θα γίνει.
Αργότερα ο Σαντς θα μεταφερθεί στο νοσοκομείο, όπου τον επισκέπτονται ένας φίλος και οι γονείς του. Ο Σαντς είναι ο πρώτος που θα πεθάνει από τους εννέα που ακολούθησαν.
Η άποψη του σκηνοθέτη
Θέλω να δείξω πως ήταν να ζεις, να ακούς, να μυρίζεις και να αγγίζεις το «Κελί–Η» το 1981. Αυτό που θέλω να μεταδώσω (κοινωνήσω) είναι κάτι που δεν μπορείτε να βρείτε σε βιβλία ή αρχεία: το συνηθισμένο και το ασυνήθιστο του να ζεις σ’ αυτή τη φυλακή. Συγχρόνως, το έργο είναι και μια προσπάθεια να αποτυπωθεί με κάποιο τρόπο το τι είναι να πεθαίνει κανείς για ένα σκοπό.
Το Hunger για μένα έχει απήχηση στο σήμερα. Το σώμα σαν σύμβολο μιας πάλης πολιτικής, έχει αρχίσει να γίνεται ένα φαινόμενο όλο και περισσότερο γνώριμο. Είναι η τελευταία πράξη της απελπισίας: το ίδιο σου το κορμί γίνεται το τελευταίο σου καταφύγιο για διαμαρτυρία. Ο καθένας χρησιμοποιεί αυτό που έχει, με τρόπο σωστό ή λανθασμένο.
Είναι σημαντικό για μένα τα γεγονότα να παρουσιάζονται μέσα από τα μάτια τόσο των φυλακισμένων όσο και των φυλάκων τους. Στη διάρκεια του έργου πρέπει να δίνεται και χρόνος για περισυλλογή. Υπάρχει μια μακρά συζήτηση ανάμεσα στον Bobby Sands και ένα καθολικό παπά σχετικά με την απόφαση του Σαντς να προχωρήσει στην απεργία πείνας. Η ανταλλαγή επιχειρημάτων μετατρέπεται σε ένα φιλοσοφικό παιχνίδι σκακιού με μεγάλες προεκτάσεις. Πρέπει να συζητήσουν τη φύση της θυσίας. «Η ελευθερία είναι τα πάντα για μένα… το να δώσω τη ζωή μου δεν είναι μονάχα το μοναδικό πράγμα που μπορώ να κάνω, είναι και το μόνο σωστό».
Στο τέλος μένουμε μόνοι με έναν άνδρα, που ζει τις τελευταίες του μέρες με τον πιο ακραίο τρόπο που θα μπορούσε –αλλά που βρίσκεται μια απόφαση μονάχα μακριά από το να αποφασίσει να παραδοθεί και να ζήσει. Η πιο απλή, αυτονόητη και φυσιολογική κίνηση μετατρέπεται σε οδύσσεια.
Στην «Πείνα» δεν υπάρχει η απλουστευτική έννοια του «ήρωα», του «μάρτυρα» ή του «θύματος». Η πρόθεσή μου είναι να εγείρω ζωντανό διάλογο, αντιπαραθέσεις ανάμεσα στους θεατές, να προκαλέσω και τη δική μας ηθική μέσω του έργου.
Στηβ ΜακΚουήν – Μάιος 2008
Το Ιστορικό υπόβαθρο :
1963:
Ο πρωθυπουργός της Βόρειας Ιρλανδίας, Terence O’Neill, ξεκινά την προσπάθεια να αντιμετωπίσει το ζήτημα των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών ανισοτήτων ανάμεσα σε Καθολικούς και Διαμαρτυρόμενους στη Βόρεια Ιρλανδία.
Μάιος – Ιούνιος 1966:
Αντιδράσεις και αναταραχές ακολουθούν τη διπλή 50η επέτειο από τη μάχη του Σομ και του Eastern Rising (Επανάσταση του Πάσχα) – γεγονότα εξέχουσας σημασίας τόσο για την προτεσταντική όσο και την καθολική κοινότητα. Δύο Καθολικοί και ένας Διαμαρτυρόμενος δολοφονούνται. Η εκδίδεται απόφαση για απαγόρευση της δράσης της Ulster Volunteer Force (UVF) .
5 Οκτωβρίου 1968:
Συμπλοκές ανάμεσα στην Northern Ireland Civil Rights Association (NICRA) και την Royal Ulster Constabulary in Derry (RUC) στη διάρκεια διαδηλώσεων για τα πολιτικά δικαιώματα
9 Οκτωβρίου 1968:
Η People’s Democracy δημιουργείται μετά από διαδήλωση φοιτητών στο Μπέλφαστ. Η Derry’s Citizens’ Action Committee γεννιέται μέσα από πέντε υπάρχουσες επαναστατικές ομάδες στο Derry, ηγούμενη από τους Ivan Cooper και John Hume.
Μάρτιος – Απρίλιος 1969:
«Loyalists» βάζουν βόμβες, στοχεύοντας σε τοπικά κέντρα παροχής, μεταξύ άλλων, νερού και ηλεκτρικού. Η Βόρεια Ιρλανδία δέχεται στρατιωτικές ενισχύσεις για πρώτη φορά μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ιούλιος 1969:
Ο 67χρονος Frances McClusky, δολοφονείται από έναν αξιωματικό του RUC. Πολλοί θεωρούν πως αυτός είναι ο πρώτος θάνατος που ξεκίνησε μια μακρά περίοδο ταραχών (γνωστή στους Ιρλανδούς ως «Troubles»).
Αύγουστος 1969:
Σοβαρές αναταραχές ξεσπούν στο Bogside στην περιοχή του Derry – η λεγόμενη «μάχη του Bogside». Μετά από δύο μέρες συνεχών αναταραχών, τα βρετανικά στρατεύματα παίρνουν θέσεις μάχης στο Belfast και το Derry. Οι αναταραχές κορυφώνονται στο Belfast και αλλού από τις 14 ως τις 17 Αυγούστου. Επτά άνθρωποι σκοτώνονται και εκατοντάδες σπίτια καταστρέφονται. Ο βρετανικός στρατός καλείται ξανά να επιβάλλει την τάξη.
19 Αυγούστου 1969:
Η Διακήρυξη της Downing Street που συμφωνείται ανάμεσα στον πρωθυπουργό της Βόρειας Ιρλανδίας, James Chichester Clark και τον βρετανό πρωθυπουργό Harold Wilson, επαναβεβαιώνει την πρόθεση να αντιμετωπιστούν τα ζητήματα της ισότητας και κοινωνικής ειρήνης στη Βόρεια Ιρλανδία, καθώς και ότι η Βόρεια Ιρλανδία δε θα πάψει να είναι μέρος του Ηνωμένου Βασιλείου χωρίς τη συγκατάθεση του λαού.
Δεκέμβριος 1969:
Σχίσμα ανάμεσα στο Sinn Fein και το Irish Republican Army, δημιουργώντας αυτό που αργότερα θα γίνει το Εργατικό Κόμμα και το Sinn Fein, καθώς και ο επίσημος IRA και ο Provisional IRA.
9 Αυγούστου 1971:
Η κράτηση και προφυλάκιση υπόπτων χωρίς δίκη εισάγεται ως θεσμός στη Βόρεια Ιρλανδία.
Σεπτέμβριος 1971:
Ο UVF παίρνει την υποστήριξη μιας ακόμα παραστρατιωτικής οργάνωσης, της Ulster Defense Association (UDA).
30 Ιανουαρίου 1972:
Η Ματωμένη Κυριακή («Bloody Sunday») – ο στρατός επεμβαίνει με το Parachute Regiment για να καταπνίξει αναταραχές στη διάρκεια διαδήλωσης για τα κοινωνικά δικαιώματα στο Derry. Δεκατρείς άνθρωποι πυροβολούνται και σκοτώνονται και ένας ακόμα υποκύπτει αργότερα στα τραύματά του.
Φεβρουάριος 1972:
Με τη βομβιστική επίθεση στο Aldershot στην Αγγλία, που σκοτώνει επτά ανθρώπους, ξεκινά σειρά βομβιστικών επιθέσεων στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Μάιος 1972:
Η κυβέρνηση Stormont διαλύεται και νέα κυβέρνηση τοποθετημένη από τη βρετανική βουλή παίρνει τη θέση της
Μάιος 1972:
Ο επίσημος IRA ανακοινώνει ανακωχή, γεγονός που σηματοδοτεί το τέλος της στρατιωτικής του δράσης. Ο Provisional IRA συνεχίζει τη δράση του (που διήρκησε μέχρι την ανακωχή του 1997)
Ιούλιος 1972:
Ματωμένη Παρασκευή («Bloody Friday»): πολλαπλές βομβιστικές επιθέσεις από τον IRA με εννέα νεκρούς και ακόμα 130 πολίτες τραυματίες.
Δεκέμβριος 1972:
2 άνθρωποι νεκροί και 127 τραυματίες από βομβιστική επίθεση των Loyalists στο Δουβλίνο, στη Δημοκρατία της Ιρλανδίας. Με τη συνέχιση των «Τroubles», συνεχίστηκαν και οι επιθέσεις στην Ιρλανδία.
Ιούνιος 1973:
Βουλευτικές εκλογές στη Β. Ιρλανδία
Δεκέμβριος 1973:
Υπογράφεται η συμφωνία Sunningdale – μια προσπάθεια να σταματήσει η αιματηρή περίοδος των «Troubles» επιβάλλοντας σε Ενωτικούς και Εθνικιστές να μοιραστούν την εξουσία.
Δεκέμβριος 1973 - Μάιος 1974:
Η διαμάχη για την κατοχή της εξουσίας συνεχίζεται, η βία και οι εκφοβισμοί κλιμακώνονται με αναταραχές που κορυφώνονται κατά τη γενική απεργία το Μάιο του 1974.
28 Μαΐου 1974:
Η Βουλή της Β. Ιρλανδίας διαλύεται. Επανατοποθετείται κυβέρνηση αποφασισμένη από το Westminster –που θα παραμείνει για τα επόμενα 25 χρόνια.
Δεκέμβριος 1975:
Λήξη του λεγόμενου «internment».
Μάρτιος 1976:
Λήξη του «Special Category Status» για κρατουμένους καταδικασμένους για τρομοκρατική δράση. Από το 1972, παραστρατιωτικοί κρατούμενοι διατηρούσαν κάποια από τα δικαιώματα των κρατουμένων πολέμου. Έχοντας πλέον μπει στην κατηγορία των κοινών εγκληματιών, θα έπρεπε να εγκλειστούν στην νέα φυλακή Maze, που λειτούργησε την 1η Μαρτίου δίπλα στο Μπέλφαστ, στα ειδικά διαμορφωμένα «κελιά Η».
Σεπτέμβριος 1976:
Ξεκινούν οι «διαδηλώσεις της κουβέρτας» («blanket protests») στην φυλακή Maze, ως διαμαρτυρία για τη λήξη του Special Category Status. Οι κρατούμενοι έχουν πέντε αιτήματα: Το δικαίωμα να μη φορούν στολή φυλακισμένου. Το δικαίωμα να μην κάνουν εργασίες φυλακής. Το δικαίωμα για ελεύθερη επικοινωνία με τους άλλους κρατουμένους. Το δικαίωμα σε μία επίσκεψη. Το δικαίωμα για ένα γράμμα και ένα δέμα ανά εβδομάδα.
Ο όρος ‘blanket protest’ προέρχεται από την άρνηση των διαδηλωτών να φορέσουν τις στολές τους, τυλίγοντας αντί γι’ αυτές κουβέρτες γύρω από το σώμα τους. Στη συνέχεια ακολούθησε η διαμαρτυρία «Όχι πλύσιμο».
Οκτώβριος 1980:
Ρεπουμπλικάνοι φυλακισμένοι ξεκινούν απεργία πείνας για να διαμαρτυρηθούν για τη λήξη του Special Category Status.
Δεκέμβριος 1980:
Η απεργία πείνας ματαιώθηκε, όταν οι φυλακισμένοι λανθασμένα πίστεψαν ότι τους εκχωρήθηκαν τα διεκδικούμενα δικαιώματα.
Ιανουάριος 1981:
2,187 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί στη διάρκεια των «Troubles» από το 1969.
1η Μαρτίου 1981:
Η απεργία πείνας ξεκινά ξανά, ηγούμενη από τον Bobby Sands.
Απρίλιος 1981:
Ο Bobby Sands εκλέγεται μέλος της Βουλής Fermanagh and South Tyrone στο Westminster. Ο νόμος αργότερα τροποποιήθηκε ούτως ώστε να εμποδίζει τους κρατουμένους να λαμβάνουν μέρος στις εκλογές.
5 Μαΐου 1981:
Ο Bobby Sands πεθαίνει στη φυλακή Maze Prison την 66η μέρα της απεργίας πείνας, σε ηλικία 27 ετών.
3 Οκτωβρίου 1981:
Η Απεργία Πείνας λαμβάνει τέλος, μόνο όμως μετά το θάνατο ακόμα 9 ρεπουμπλικάνων κρατουμένων. Τις επόμενες μέρες και μήνες, η βρετανική κυβέρνηση εγγυήθηκε ότι θα εκπληρώσει όλα τα αιτήματα των κρατουμένων, χωρίς όμως κάποια περαιτέρω επίσημη αναγνώριση του πολιτικού status.
ΟΙ ΔΕΚΑ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ IRA
η ηλικία τους και η ημερομηνία θανάτου τους από τα αρχεία του IRA:
Bobby Sands (27)
Began hunger strike on 1 March 1981 and died on 5 May 1981 after 66 days without food.
Francis Hughes (25)
joined hunger strike on 15 March 1981 and died on 12 May 1981 after 59 days without food.
Raymond McCreesh (24)
joined hunger strike on 22 March 1981 and died on 21 May 1981 after 61 days without food.
Patsy O'Hara (23)
joined hunger strike on 22 March 1981 and died on 21 May 1981 after 61 days without food.
Joe McDonnell (30)
joined hunger strike on 8 May 1981 and died on 8 July 1981 after 61 days without food.
Martin Hurson (29)
joined hunger strike on 28 May 1981 and died on 13 July 1981 after 46 days without food.
Kevin Lynch (25)
joined hunger strike on 23 May 1981 and died on 1 August 1981 after 71 days without food.
Kieran Doherty (25)
joined hunger strike on 22 May 1981 and died on 2 August 1981 after 73 days without food.
Thomas McElwee (23)
joined hunger strike on 8 June 1981 and died on 8 August 1981 after 62 days without food.
Michael Devine (27)
joined hunger strike on 22 June 1981 and died on 20 August 1981 after 60 days without food.
Οι πρωταγωνιστές
Michael Fassbender ( Bobby Sands )
Μετά την εμπορική επιτυχία της ταινίας «300» του Zack Snyder, ο ιρλανδός ηθοποιός Michael Fassbender έγινε ο ρομαντικός πρωταγωνιστής στην ταινία Angel του Francois Ozon. Η περίοδος 2007-2008 είναι ιδιαίτερα παραγωγική για τον Μichael:- είχε κεντρικό ρόλο στο υπερφυσικό θρίλερ του Joel Schumacher «Town Creek» που γυρίστηκε στη Ρουμανία και στο «Eden Lake» σκηνοθετημένο από τον James Watkins. Ο Michael βρέθηκε και στη Νότια Αφρική γυρίζοντας το «The Devil’s Whore», του σκηνοθέτη Marc Munden –μια νέα μεγαλειώδης σειρά σε τέσσερα μέρη, γυρισμένη για λογαριασμό του Channel 4 με φόντο τον αγγλικό εμφύλιο πόλεμο
Ο Michael μεγάλωσε στο Κillarney. Έχοντας κάνει θέατρο και τηλεόραση, η μεγάλη στροφή στην καριέρα του ήρθε όταν πήρε ένα ρόλο στην επική παραγωγή των Steven Spielberg και Tom Hanks «Band of Brothers», παίζοντας τον Συνταγματάρχη Burton 'Pat' Christenson. Μετά από αυτό, ο Michael πήρε ρόλους σε πολλές βρετανικές τηλεοπτικές σειρές. Οι πιο αξιόλογες από αυτές είναι στα: «Gunpowder: Treason and Plot» όπου πρωταγωνιστεί ως ο διαβόητος Guy Fawkes, στο υπερφυσικό νεανικό δράμα «Hex» ως ο έκπτωτος άγγελος Azazeal. Στο «Murphy's Law» όπου είχε ένα μικρό ρόλο ως Caz Miller καθώς και στα «Poirot» και «Trial and Retribution X: Sins of the Father».
Το 2006, στο φεστιβάλ του Εδιμβούργου, ο Michael πρωταγωνίστησε μαζί με τον Mel Smith στο «Allegiance», ένα έργο για τον Winston Churchill και τον Michael Collins.
Liam Cunningham ( Ιερέας Dominic Moran)
Ο τελευταίος κινηματογραφικός ρόλος του ιρλανδού ηθοποιού Liam Cunningham είναι στην ταινία «The Mummy 3: Tomb of the Dragon Emperor». Έπαιζε επίσης στο πολυβραβευμένο «Ο άνεμος χορεύει το κριθάρι» του Ken Loach, το οποίο κέρδισε, μεταξύ άλλων, το Χρυσό Φοίνικα των Καννών το 2006. Ο Liam έχει εργαστεί με πολλούς σημαντικούς σκηνοθέτες, όπως ο Neil Jordan («Breakfast on Pluto»), ο Michael Winterbottom («Jude») και ο Alfonso Cuaron («The Little Princess»). Ο Liam έκανε την πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση με ένα μικρό ρόλο στο γοητευτικά ρομαντικό έργο του ιρλανδού Mike Newell «Into the West» (1993).
Οι θεατρικές του συνεργασίες συμπεριλαμβάνουν την Passion Machine theatre company, το London's Royal Court Theatre και το Royal Shakespeare Company. Πολλές και οι τηλεοπτικές του εμφανίσεις σε πολλά διαφορετικά κανάλια: ΙΤV, BBC, RTE, HBO and CBS, συμπεριλαμβανομένων και guest εμφανίσεων σε βρετανικές σειρές όπως το Cracker – Messiah, το Prime Suspect and το Murphy’s Law.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου