ΟΙ ΑΘΑΝΑΤΟΙ
Σκηνοθεσία: Ταρσέμ Σινγκ
Παίζουν: Χένρι Κάβιλ, Μίκι Ρουρκ, Στίβεν Ντορφ, Φρίντα Πίντο, Τζον Χαρτ, Λιουκ Έβανς
Διάρκεια: 110’
Από πού ν’ αρχίσω τώρα… Απ’ όπου κι αν αρχίσω το σίγουρο είναι πως θα… τελειώσω με την Φρίντα Πίντο. Και πώς να είσαι αντικειμενικός όταν στην ταινία πρωταγωνιστεί η ομορφότερη γυναίκα του πλανήτη… Καταρχάς να σας πω πως δεν με πειράζει καθόλου που ο μάστορας εδώ έχει πετάξει έξω τα μάτια της ελληνικής μυθολογίας. Καλά της τα ‘κανε! Άλλωστε, δεν μας είπε κανείς ότι θα κάνει μια ταινία για την ιστορία μας παρά μόνο πως δανείζεται την ιδέα αυτής – και δη της μυθολογίας. Η ταινία οπτικά είναι χάρμα οφθαλμών. Ένας πίνακας ζωγραφικής που αποκτά και κίνηση. Η τεχνική που χρησιμοποιήθηκε στους «300» εδώ μεγεθύνεται, ίσως περισσότερο απ’ όσο αντέχεται. Δεν είναι τυχαίο πως πίσω απ την κάμερα βρίσκεται ο δημιουργός του «Κελιού» Ταρσέμ Σινγκ, ένας σκηνοθέτης που ξέρει πολύ καλά να στήνει πλάνα που μαγνητίζουν το βλέμμα του θεατή. Μέχρι εδώ όμως, γιατί πέραν του οπτικού (και της Φρίντα βεβαίως βεβαίως) η ταινία είναι αλλού γι’ αλλού.
Και να φανταστείς πως δεν θα μιλήσω ούτε για ανακρίβειες του τύπου 7 θεοί του Ολύμπου αντί για 12 ούτε για την εμφάνιση Σταυρού ως σύμβολο πίστης δίπλα στο Θησέα αλλά ούτε και για την τραγική, «αγγαρειώδη» – αν μπορούμε να την χαρακτηρίσουμε έτσι – ερμηνεία του Μίκι Ρουρκ αλλά και γενικότερα και του υπολοίπου cast εξαιρουμένης και πάλι της Φρίντα (που δεν χρειάζεται να παίζει, αρκεί να είναι το πλάνο). Αν θέλαμε να χαρακτηρίσουμε την ταινία με δυο – τρία λόγια θα λέγαμε πως είναι μια καλογυαλισμένη πατάτα με το πιο φανταχτερό χαρτί περιτυλίγματος. Αν θέλαμε πάλι να της δώσουμε εναλλακτικό τίτλο αυτός θα ήταν: Φρίντα Πίντο στη χώρα των Αθανάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου