The Iron Lady

Σιδηρά Κυρία

Χώρα : Βρετανία - Γαλλία 

Σκηνοθεσία: Φιλίντα Λόιντ

Πρωταγωνιστούν: Μέριλ Στριπ, Τζιμ Μπρόουντμπεντ, Σούζαν Μπράουν, Αλεξάντρα Ρόατς

 

Μάργκαρετ Θάτσερ Κόρη ψιλικατζή απ την επαρχεία  και μετέπειτα  γυναίκα σύμβολο του 20^ου  αιώνα καθώς  κατάφερε να  εδραιωθεί σ έναν κατ εξοχήν ανδροκρατούμενο χώρο όπως αυτός της πολιτικής  . Η σκληρή και αμετάκλητη στάση της  κυρίως ενάντια στην  τότε Σοβιετική ένωση αλλά και στον πόλεμο των Φώκλαντ  της απέφεραν  το ¨παρατσούκλι¨ Σιδηρά Κυρία . 

 

Πάμε όμως στα της ταινίας ( αν μπορούνε να το θεωρήσουμε ταινία  αυτό το  πανηγύρι)

Από τη μία έχουμε την Φιλίντα Λόιντ,  μια  άπειρη σχετικά σκηνοθέτιδα  που η  μεγαλύτερη της στιγμή ήταν το χαζοχαρούμενο μιούζικαλ  ΜΑΜΜΑ ΜΙΑ .  Απ την άλλη έχουμε ένα από τα ιερά τέρατα υποκριτικής  του σύγχρονου κινηματογράφου την Μέριλ Στριπ . Και για περιτύλιγμα ένα σενάριο  που προφανώς γράφτηκε βεβιασμένα και κάτω από πιέσεις  από μια σεναριογράφο με ενδιαφέρον αν μη τι άλλο ιστορικό , βλέπε Shame .  Απ ότι αντιλαμβάνεστε πρόκειται για μια  εντελώς γυναικεία ταινία .  Και το αποτέλεσμα το αποδεικνύει περίτρανα

Κανονικά όταν πας να δεις μια βιογραφία ενός πολιτικού προσώπου και μάλιστα ενός τόσο ηχηρού ονόματος  αυτό που περιμένεις  να δεις  είναι μια ταινία με μπόλικες πολιτικές αναφορές , πολιτικά  λάθη , χαρακτήρα  και καταγραφή γεγονότων που επηρέασε ο κεντρικός ήρωας . Δυστυχώς εδώ  η κάμερα εστιάζει  αλλού . Το που ακόμα παλεύω να το προσδιορίσω .   Πιο πολύ μου φάνηκε για  άρπα κόλα  ταινιάκι χωρίς υπόβαθρο και άποψη όπου η κάμερα βλέπει απ την πλευρά του πρίσματος της  προσωπική ζωή της Θάτσερ  που θα άρμοζε καλύτερα  σε μεσημεριανή εκπομπή τύπου Τατιάνας ,  αποφεύγοντας συστηματικά τον πολιτικό της βίο  και που  εναποθέτει  όλες του τις ελπίδες για μια εισπρακτική επιτυχία στο  υποκριτικό μεγαλείο της πρωταγωνίστριας .   Υπήρξαν  κατά καιρούς πολλές ταινίες όπου ο πρωταγωνιστής κλήθηκε να σηκώσει όλο το βάρος στην πλάτη του  και στέφθηκε με δάφνες κάτι που δυστυχώς δεν συμβαίνει  στην περίπτωση της ¨σιδερένιας  Κυρίας ¨    Και ναι η Στριπ αποδίδει τα μέγιστα  , ίσος  να είναι και η μοναδική εν ζωή ηθοποιός που θα μπορούσε να παίξει έναν  τόσο δύσκολο ρόλο , πράγμα βέβαια αναμενόμενο αφού δεν περιμένουμε πλέον τίποτα λιγότερο απ αυτήν .  Δε φτάνει όμως , οι σεναριακές τρύπες , η αδιάφορη σκηνοθεσία και η  επιδερμική προσέγγιση του θέματος είναι τόσο πρόχειρες που δεν υπερκαλύπτονται ούτε με 3 Στριπ  . Το Oscar πάντως το βλέπω σιγουράκι για την Μέριλ

 

Κώστας  Ποτακίδης