Μια ακόμα ταινία που είδαμε στις τελευταίες νύχτες πρεμιέρας . Μ ένα άκρως ενδιαφέρον σενάριο όπου ο πρωταγωνιστής μας ένας λουφαδόρος ελληνάρας με έντονη εθνικοφοβία έρχεται αντίπαλος με το παρελθόν του αλλά και με τους φίλους του όταν μαθαίνει πως είναι Αλβανός . Ο Καφετζοπουλος σε μια από τις καλύτερες στιγμές του στη μεγάλη οθόνη, το υπόλοιπο καστ ένας κι ένας , γραφικοί μέχρι αηδίας ( με την καλή έννοια) Όλα καλά μέχρι εδώ . Αυτό που με χάλασε ήταν ο αργός ρυθμός της , τα κενά ανάμεσα στους διαλόγου , η σχετικά ανύπαρκτη τεχνικά σκηνοθεσία . Θα μου πείτε πόσο γρήγορος μπορεί να είναι ο ρυθμός μιας ταινία που έχει φόντο μια άθλια γειτονία που δεν συμβαίνει απολυτως τίποτα και κεντρικούς χαρακτήρες τύπους που μέχρι να σηκώσουν το ένα πόδι βρομάει το άλλο? Μα αυτό είναι ακριβός πιστεύω και το λάθος του δημιουργού της που εσκεμμένα χαλάρωσε τόσο πολύ ώστε να μεταφέρει καλύτερα την ατμόσφαιρα στο θεατή . Μόνο που αυτό θέλει μαεστρία και εδώ δεν πέτυχε … Αλλά μικρό το κακό , τα συν της είναι πολύ περισσότερα απ τα μείον όποτε όλα καλά και μπράβο του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου